Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 1.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Tire 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2017 tarihli ve 2017/14 esas, 2017/26 sayılı kararını müteakip, aynı eylem nedeni ile açılan mükerrer dava sonucunda adı geçen sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 6.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/01/2018 tarihli ve 2017/202 esas, 2018/30 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/7. maddesinde “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir.” hükmünün yer aldığı, dosya kapsamına göre; sanık ..."ın, trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan dolayı yapılan yargılama sonucunda, Tire 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/02/2017 tarihli ve 2017/14 esas, 2017/26 sayılı kararı ile mahkumiyetine karar verilmiş olunması karşısında, sanığın aynı eylemi sebebiyle Tire Cumhuriyet Başsavcılığının 08/05/2017 tarihli ve 2017/30 soruşturma, 2017/276 sayılı iddianamesi ile açılan mükerrer davanın, 5271 sayılı Kanun’un 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olmasında isabet görülmediği gerekçeleriyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu, Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 15/10/2018 gün ve 94660652-105-35-10293-2018-Kyb sayılı istemini içeren yazısı ekinde bulunan dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19/10/2018 gün ve 2018/84447 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İncelenen dosyaların içeriğine göre, sanık ..."ın 27/10/2016 günü 2,20 promil alkollü olarak araç kullandığının tespit edildiği, aynı olay ile ilgili olarak Tire Cumhuriyet Başsavcılığının 06.01.2017 tarihli ve 2017/6 sayılı iddianamesiyle sanık hakkında trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan dolayı açılan dava sonunda, Tire 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.02.2017 tarihli ve 2017/14-2017/26 sayılı kararı ile yüklenen suçun sübuta erdiği kabul edilerek, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 179/3-2, 62, 50/1-a ve 52/2-4. maddeleri uyarınca 1.500.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin kararın 15.03.2017 tarihinde kesinleştiği, ancak aynı eylem nedeniyle Tire Cumhuriyet Başsavcılığının bu kez 08.05.2017 tarihli ve 2017/276 sayılı iddianamesiyle açılan davada, Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.01.2018 tarihli ve 2017/202-2018/30 sayılı kararı ile sanığın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca 6.000.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, söz konusu kararın 12.02.2018 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/7. maddesinde yer alan, “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine kararı verilir” şeklindeki düzenleme karşısında, aynı fiil nedeniyle aynı sanık hakkında ikinci kez hüküm kurulamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/01/2018 tarihli ve 2017/202 esas, 2018/30 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309/4-d maddesindeki "Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder." şeklindeki düzenleme gereği bozma nedenine göre uygulama yapılarak, sanık ..."ın mahkumiyetine yönelik hüküm fıkrasının, "1- Sanık hakkında aynı fiil nedeniyle daha önceden açılmış bir dava ve verilmiş bir hüküm bulunduğu anlaşıldığından, ikinci defa açılan davanın, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 223/7. maddesi gereğince REDDİNE, 2-Yargılama giderlerinin kamu üzerinde bırakılmasına," şeklinde DÜZELTİLMESİNE, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 24/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.