Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4440 Esas 2019/13157 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, nitelikli cinsel saldırıya teşebbüs
HÜKÜM : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; isnat edilen suçun sanık tarafından işlendiğinin belirlendiği, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmakla, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki çelişkili ifadeleri, savunma, doktor raporu ile tüm dosya içeriği nazara alındığında sanığın olay günü yolda karşılaştığı nişanlısı mağdureyi zorla yakındaki boş inşaata götürmesinin ardından cinsel amaçla saldırıp üst kıyafetini yırttığı mağdurenin yerden aldığı taşla kendisine vurması üzerine onun aşılabilir mukavemeti dışında nitelikli cinsel istismar eylemini tamamlamasına harici engel bulunmadığı halde kendiliğinden bıraktığı anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK’nın 36. maddesinde düzenlenen gönüllü vazgeçme düzenlemesi de gözetildiğinde mevcut haliyle sanığın eyleminin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu ve aynı kanunun 103/1-4. maddeleri gereğince cezalandırılması gerektiği göz önüne alınmadan suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.