Kasten öldürmeye yardım - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/495 Esas 2017/2982 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/495
Karar No: 2017/2982
Karar Tarihi: 02.10.2017

Kasten öldürmeye yardım - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/495 Esas 2017/2982 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın kasten öldürmeye yardım suçunun sübutu kabul edilerek TCK'nun 81/1, 39/1, 62/1. maddeleri gereğince 8 yıl 4 ay hapis cezası verilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz itirazları reddedilmiş ve Anayasa Mahkemesi kararı doğrultusunda TCK’nun 53. maddesi yeniden değerlendirilerek düzeltme yapılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri şöyledir:
- TCK'nun 81/1 maddesi: \"Kişinin ölümüne neden olma kastıyla hareket eden kişi, müebbet hapis cezası ile cezalandırılır.\"
- TCK'nun 39/1 maddesi: \"Kasten işlenen suçlarda, cezanın şiddeti ve süresi, suçun ne olduğu, sabit olmayan sebeplere bağlı olarak kastın ne kadar müessir olduğu ve suçun diğer şartları dikkate alınarak takdir olunur.\"
- TCK'nun 62/1 maddesi: \"Suçu önceden planlayarak veya tasarlayarak, birden fazla kişiyle birlikte ya da silahla işleyen kişi, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası ile cezalandırılır.\"

1. Ceza Dairesi 2016/495 E. , 2017/2982 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye yardım
HÜKÜM : TCK"nun 81/1, 39/1, 62/1. maddeleri gereğince 8 yıl 4 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."un, maktul ..."i kasten öldürmeye yardım suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak, yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması bozmayı gerektirmiş, ancak; bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 02/10/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.