MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme, başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26.maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuğun temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b,116/2,119/1-c ve 31/3, maddelerinde düzenlenen hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçları için öngörülen cezaların üst sınırına göre, aynı Yasa"nın 66/1-e, 66/2. ve 67/4 maddelerinde öngörülen 7 yıl 12 aylık asli zamanaşımının, suç tarihi olan 17/05/2011 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
3-Başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
Gerekçeli karar başlığında ve hüküm kısmında suç adının başkasına ait kimlik veya kimlik bilgilerinin kullanılması yerine iftira yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş, yine hüküm fıkrasında TCK’nın 268. maddesi delaletiyle TCK’nın 267. maddesi yazılması gerekirken, TCK’nın 268. maddesi yazılması mahallinde karara eklenmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,19.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.