Hırsızlık - Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/25611 Esas 2020/885 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/25611
Karar No: 2020/885
Karar Tarihi: 16.01.2020

Hırsızlık - Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/25611 Esas 2020/885 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanık hakkında banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçundan ve hırsızlık suçundan mahkumiyet hükümleri kurulmuştur. Sanığın temyiz itirazı, yargılama sürecine, dosya içeriğine, toplanan delillere ve mahkemenin kanaat ve takdirine uygun bulunmamıştır. Bu nedenle temyiz itirazı reddedilerek hüküm onanmıştır. Ancak, sanığın hırsızlık suçundan verilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezasının adli para cezasına çevrilmiş olması karşısında, hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceği göz önünde bulundurulmadığı için bu husus düzeltilerek hüküm onanmıştır. Kararda, TCK'nın 53/1. maddesi ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi detaylı bir şekilde bahsedilmiştir.

8. Ceza Dairesi 2017/25611 E. , 2020/885 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık hakkında banka veya kredi kartının kötüye kullanılması suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık tarafından yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık tarafından yapılan temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazların reddine, ancak;
Sanık hakkında verilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın adli para cezasına çevrilmiş olması karşısında, TCK.nın 53/1. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden TCK.nın 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.