Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/8227 Esas 2019/21953 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8227
Karar No: 2019/21953
Karar Tarihi: 02.12.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/8227 Esas 2019/21953 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2019/8227 E.  ,  2019/21953 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı isteminin özeti:
    Davacı, davalıya ait iş yerinde 01.04.2002-25.08.2011 tarihleri arasında çalıştığını, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatili ücret alacaklarının ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı sebebe dayalı feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
    Davalı isteminin özeti:
    Davalı vekili, davacının hak kazandığı ücret alacaklarının eksiksiz ödendiğini, davacı işçi tarafından gerçekleştirilen feshin haklı sebebe dayanmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkeme kararının özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe :
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunun 20/a maddesinde kapıcı, kaloriferci, bahçıvan ve bekçi giderlerinden kat maliklerinin eşit olarak sorumlu oldukları düzenlenmiştir. Bu durumda kabulüne karar verilen alacalar yönünden “kat maliklerinden eşit olarak tahsiline” şeklinde hüküm kurulması gerekirken “davalıdan tahsiline” şeklinde karar verilmiş olması hatalı olmuştur.
    Belirtilen husus bozma sebebi ise de, yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/8. maddesi uyarınca hükmün aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın hüküm fıkrasının 1,2,3.4.5,7,8,9,12 nolu bendlerinde yer alan davalı taraftan" sözcüklerinin çıkarılarak yerine "kat maliklerinden eşit olarak " sözcüklerinin yazılmasına
    Hüküm fıkrasının 10 ve 12 nolu bendlerinde yer alan "davalı tarafa" sözcüğünün çıkarılarak yerine "kat maliklerine eşit olarak " sözcüklerinin yazılmasına hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.













    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.