İftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/11220 Esas 2014/4777 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11220
Karar No: 2014/4777
Karar Tarihi: 16.04.2014

İftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/11220 Esas 2014/4777 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir senetteki sahtekârlığı iddia etmiş ve ardından birden fazla kişiye iftira suçunu işlemişti. Ancak imza incelemesi sonucunda senetteki imzanın sanığa ait olduğu anlaşılınca, mağdurlar hakkında kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmesine rağmen sanık iftiradan dönmedi. Bu nedenle sanık hakkında TCK'nın 269/2. maddesi uyarınca ceza verilmiştir. Ancak hükümde bir yanlışlık tespit edilerek, sanığın aldığı kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilirken kanun ve madde numarasında yanlışlık yapılmıştır. Bu nedenle hüküm, BOZULMA kararı verilerek yeniden düzeltilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 267/1 (iftira suçu), 269/2 (iftiradan dolayı ceza artırımı), 62/1 (suçun birden fazla kişiye karşı işlenmesi durumunda ceza artırımı), ve 50/1-a (adli para cezasına çevrilebilecek hapis cezasının şartları) maddeleri.
- CMUK'nın 322. maddesi (hükümdeki yanlışlıkların düzeltilmesi).

9. Ceza Dairesi 2013/11220 E. , 2014/4777 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira
Hüküm : TCK"nın 267/1, 269/2, 62/1, 50/1-a maddeleri
uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İftira suçunun tek bir fiil ile birden fazla mağdura karşı işlendiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında tayin olunan cezanın TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi, sanığın sahte olduğunu iddia ettiği senetteki imzanın kendisine ait olduğu imza incelemesi sonucunda anlaşıldıktan ve katılanlar hakkında kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildikten sonra kaçamaklı ikrarda bulunması iftiradan dönme sayılamayacağı halde hakkında TCK"nın 269/2. maddesi ile uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adlî para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun ve maddesinin TCK"nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri yerine aynı Kanunun 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün dördüncü paragrafında yer alan “TCK’nın 50/1-a” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve 52/2.” ibaresinin karara eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.