Danıştay 7. Daire 2018/985 Esas 2022/1907 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/985
Karar No : 2022/1907


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Bakanlığı adına
... Gümrük Müdürlüğü

VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...


İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına 2014 yılında tescilli muhtelif tarih ve sayılı 4 adet serbest dolaşıma giriş beyannamesi muhteviyatı 83.08 gümrük tarife pozisyonunda beyan ve ithal edilen "fermuar" ticari tanımlı eşyanın, 96.07 pozisyonunda yer aldığı ve e-kayıt belgesi uygulamasına tabi olduğundan bahisle ek olarak tahakkuk ettirilen dampinge karşı vergi ile gümrük ve katma değer vergileri ve 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 235. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi uyarınca eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarında karara bağlanan para cezasına vaki itirazın reddine dair işlemlerin iptali istemiyle dava açılmıştır.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla, ... tarih ve ..., ... tarih ve ... sayılı serbest dolaşıma giriş beyannameleri yönünden, idarece tespit edilen pozisyon ile beyannamede beyan edilen pozisyon arasında bir farklığın olmadığı ve vergilerin ödendiği anlaşıldığından, ... tarih ve ..., ... tarih ve ... sayılı serbest dolaşıma giriş beyannameleri nedeniyle ek olarak tahakkuk ettirilen gümrük vergilerinde idarece olması gereken pozisyonun tam olarak belirlenmediği, tespit edilen pozisyonlar için farklı gümrük vergisi oranlarının belirlendiği, eşyanın alt fasıllarda yer alan ayrıntılı pozisyon numarasının kesin ve somut bir şekilde ortaya konulamadığından hukuka uyarlık bulunmadığı; her ne kadar, davalı idarece e-kayıt belgesi, yeterlilik belgesi olarak nitelendirilse de, e-kayıt belgesi, 4458 sayılı Gümrük Kanunu'nun 235. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde düzenlenen belgelerden sayılamayacağından, para cezası kararında yasal isabet görülmediği; dampinge karşı vergi yönünden ise, faturalarda "China" yazdığı, dolayısıyla eşyanın Çin menşeli olduğu, ek tahakkukun bu kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle ek tahakkukun 1.256,60 TL'lik kısmı ile para cezasının iptaline, ek tahakkukun fazlaya ilişkin kısmı yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'ÜN DÜŞÜNCESİ : Davalı idare istinaf talebi hakkında verilen süre aşımı nedeniyle ret kararı ve davacı istinaf talebi değerlendirilmeksizin verilen kararda Yargılama hukukuna uyarlık bulunmadığından temyize konu kararın bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Dosyanın incelenmesinden, Mahkeme kararının tebliği üzerine davalı idare tarafından yapılan istinaf talebinin, ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:..., T:... sayılı kararıyla süre aşımı nedeniyle reddine karar verildiği, verilen bu süre ret kararından sonra, kısmen ret kısmen iptale ilişkin mahkeme kararının tebliğine ilişkin açıklama belirtilerek yeniden tebligat yapıldığı, bu tebliğ işleminde süre ret kararına dair bir açıklamanın bulunmadığı, bu tebliğlerden sonra taraflarca istinaf talebinde bulunulduğu, görüşme tutanağında davalı idarenin istinaf kanun yoluna başvurduğu, kararda ise, tarafların talepte bulunduklarının belirtildiği, istemin özeti kısmında kararın iptaline ilişkin hüküm fıkrasına yönelik iddialar özetlendikten sonra istinaf başvurusunun reddine karar verildiği anlaşılmıştır.
Davalı idare istinaf talebi hakkında verilen süre aşımı nedeniyle ret kararı ve davacı istinaf talebi değerlendirilmeksizin verilen kararda Yargılama hukukuna uyarlık bulunmamıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin kabulüne,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Daireye gönderilmesine,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13. maddesinin (j) bendi parantez içi hükmü uyarınca alınması gereken harç dahil olmak üzere, yargılama giderlerinin yeniden verilecek kararda karşılanması gerektiğine, 26/04/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.