MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 01.06.2017 gün ve 2016/243 Esas, 2017/214 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümler yönünden esastan, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden ise karardaki mahkumiyete ilişkin bölümün çıkartılarak yerine müsnet suçtan beraatine yazılması suretiyle düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık müdafisinin 28.05.2018 havale tarihli temyiz dilekçesinden kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararına yönelik bir temyiz talebinde bulunmadığı anlaşılmakla, incelemenin beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiziyle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisinin anılan hükme ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim edilen iddianame ile duruşmada verilen esas hakkındaki mütalaada sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 102/5. maddesinin tatbiki talep edilmediği halde ilk derece mahkemesince 5271 sayılı CMK"nın 226/2. maddesine aykırı olarak ek savunma hakkı tanınmaksızın anılan maddenin tatbiki suretiyle hüküm kurularak savunma hakkının kısıtlanması karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 11.05.2018 gün ve 2018/130 Esas, 2018/679 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 10.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.