Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24872 Esas 2019/21922 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 19.03.2010 – 11.02.2014 tarihleri arasında aralıksız çalıştığını, müvekkilinin de dahil olmak üzere davalı işyerinde çalışan işçilerin tamamına yakınının ... -... Sendikası üyesi olduğunu, yetkili sendika ile davalı işveren arasında yıllardır Toplu İş Sözleşmesi" nin imzalanarak uygulandığını, müvekkilinin ihbar ve kıdem tazminatlarının ise 31.12.2013 tarihinde sona eren eski toplu iş sözleşmesine göre ödendiğini, daha sonra ise davalı sendika ile yeni toplu iş sözlemesi imzalandığını, imzalanan toplu iş sözleşmesinin 01.01.2014 – 31.12.2016 tarihleri arasında yürürlükte kalmak üzere imzalandığını, yeni toplu iş sözleşmesine tabi olan müvekkili davacının ihbar ve kıdem tazminatlarının eski toplu iş sözleşmesine göre ödendiğini, yeni toplu iş sözleşmesinin 02.05.2014 tarihinde imzalanmış olmasına rağmen 01.01.2014 tarihinde yürürlüğe gireceğini, bu nedenle davacı müvekkilinin işten ayrıldığı tarih itibariyle yeni toplu iş sözleşmesinin uygulanması gerektiğini, yeni toplu iş sözleşmesine göre tazminatlarının hesaplanarak ödenmesi gerektiğini beyanla meblağları dava dilekçesinde belirtilen kıdem ve ihbar tazminatı farkları ile ücret alacağı farklarının devalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir. Davalı Cevabının Özeti:
Davalı şirket vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya, toplanan delillere, tüm dosya kapsamına göre davanın subut bulmadığından reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık kıdem ve ihbar tazminatının, davalı işyerinde imzalanan eski toplu iş sözleşmesine göre mi yoksa yeni toplu iş sözleşmesine göre mi ödenmesi gerektiği noktasında toplanmaktadır.Somut olayda, davacının davalı işyerinde yetkili sendika olan ... – ... Sendikasına üye olduğu dosya kapsamında sabit olup davacının 11.02.2014 tarihinde iş akdinin feshedildiği, bu tarihten sonra davalı işyerinde 02.05.2014 tarihinde 01.01.2014 – 31.12.2016 tarihlerini kapsayan Toplu İş Sözleşmesi imzalandığı, davacıya kıdem ve ihbar tazminatlarının önceki toplu iş sözleşmesine göre hesaplanarak ödendiği görülmektedir.6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu" nun 39. maddesinin 2. fıkrasında; "" Toplu iş sözleşmesinden, sözleşmenin imzalanması tarihinde taraf sendikaya üye olanlar yürürlük tarihinden, imza tarihinden sonra üye olanlar ise üyeliklerinin taraf işçi sendikasınca işverene bildirildiği tarihten itibaren yararlanır."" hükmü yer almaktadır. İlgili madde gereğince davacının kıdem ve ihbar tazminatının fesih tarihini kapsayan ve o dönem için geçerli olan yeni toplu iş sözleşmesine göre hesaplanması gerektiği, aradaki farkın davacı tarafça talep edilebileceği anlaşılmakta ise de davalı işyerinde imzalanan yeni Toplu İş Sözleşmesinin 44. maddesinde aile yardımının düzenlendiği, ilgili maddede aile yardımının 01.05.2014 tarihinden itibaren uygulamaya konulacağının belirtildiği ve davacının bu tarih itibariyle davalı işverenin çalışanı olmadığı da anlaşıldığından aile yardımından faydalanmasının mümkün olmayacağı açıktır. Mahkemece aile yardımı konusunda verilen kararın yerinde olduğu görülmekle ise de kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı yönünden taleplerin reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.11.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.