Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2262 Esas 2019/1174 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2262
Karar No: 2019/1174
Karar Tarihi: 24.01.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/2262 Esas 2019/1174 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, suçun uzlaşmaya tabi olduğu ve bu uzlaşmanın yapılmadan kamu davasının açıldığı belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Ayrıca, adli para cezasının ödenmeyen kısmının kamuya yararlı işte çalıştırma tedbirine çevrileceği kararı da kanuna aykırı bulunmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6, 5271 sayılı CMK'nın 253/1, 5237 sayılı TCK'nın 52/4, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2017/2262 E. , 2019/1174 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa isnat edilen taksirle yaralama suçunun 5271 sayılı CMK’nın 253/1. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olduğu, soruşturma aşamasında usulüne uygun uzlaştırma işlemi yapılmadan kamu davasının açıldığı, mahkemenin de belirtilen eksikliği gidermediği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nın uzlaşma başlıklı 253 ve 254. maddelerinde düzenlenen uzlaşma hükümleri uygulanıp, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceği ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtar edilmesi gerektiği gözetilmeksizin, ödenmeyen adli para cezasının kamuya yararlı işte çalıştırma tedbirine çevrileceğine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.