Yargıtay - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/10598 Esas 2020/19148 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/10598
Karar No: 2020/19148
Karar Tarihi: 21.12.2020

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/10598 Esas 2020/19148 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkemede verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Sanığın eylemi, 4733 sayılı yasanın 8/4. maddesi kapsamında kalmaktadır ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6455 sayılı yasa ile atılı suça ilişkin düzenleme 5607 sayılı yasanın 3/18. maddesi kapsamına alınmıştır. 7242 sayılı yasanın bazı maddeleri ise sanık lehine hükümler içermektedir. Bunların da göz önünde bulundurulmasıyla, sanığın hukuki durumu tayin edilerek uygulama yapılması gerektiği belirtilmiştir. Kararın detayı için 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa ile değiştirilen 5607 sayılı yasanın 3/5, 3/10, 3/18, 3/22 ve 5/2. maddeleleri incelenmelidir. Kararda ayrıca, mahkemeye yerel mahkemede uygulama yapma görevi de verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi
- 6455 sayılı Yasa
- 5607 sayılı yasanın 3/18, 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddeleleri
- 7242 sayılı Yasanın 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi
- 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası

7. Ceza Dairesi 2018/10598 E. , 2020/19148 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla aynı Yasanın 3/5, 3/10, 3/22 ve 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 21.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.