İftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/14255 Esas 2014/4675 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14255
Karar No: 2014/4675
Karar Tarihi: 16.04.2014

İftira - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2013/14255 Esas 2014/4675 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bursa 7. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 26.07.2011 tarihinde verilen kararda, sanığın iftira suçundan dolayı cezalandırılması talebi incelenmiştir. Ancak, sanığın suç atmak yerine yasal şikayet hakkını kullanması sebebiyle iftira suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı ve beraatine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda ayrıca, sanığın tek fiil ile birden fazla kişi hakkında suç isnadında bulunması sebebiyle hüküm kurulurken, hukuki anlamda bu fiilin aynı nevinden olması gerektiği ve tekerrüre esas mahkumiyet hükmünün uygulanması gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri açısından, TCK'nın 43/2., 58/6. ve 53. maddelerine atıfta bulunulmuştur.

9. Ceza Dairesi 2013/14255 E. , 2014/4675 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2011/397036
Mahkemesi : Bursa 7. Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 26.07.2011
Numarası : 2008/982 - 2011/1015
Suç : İftira

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında ve iddianamede suç tarihinin "07.08.2008" yerine "27.07.2008" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
1- İftira suçunun oluşabilmesi için; failin yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat etmesi gerektiği somut olayda; sanığın şikayetinin maddi vakalara dayandığı ve eyleminin suç işlemediğini bildiği kimselere suç atmak biçiminde olmayıp yasal şikayet hakkını kullanma niteliğinde bulunduğu, iddialarını ispat edememesinin iftira suçunun kanıtı sayılamayacağı, bu nedenle sanığa atılı iftira suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a- Hukuki anlamda tek fiil ile birden fazla kişi hakkında suç isnadında bulunan sanık hakkında aynı nev"iden fikri içtima hükümleri gereğince bir cezaya hükmedilip TCK"nın 43/2. maddesi ile arttırılması gerektiği gözetilmeden eylemin her katılan yönünden ayrı suç oluşturduğu kabulü ile yazılı şekilde uygulama yapılması,
b- Tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58/6. maddesinin uygulanmaması,
c- Hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 16.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.