Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25473 Esas 2019/21902 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/25473
Karar No: 2019/21902
Karar Tarihi: 28.11.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/25473 Esas 2019/21902 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, işçinin kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacağının tahsili üzerine açılmıştır. Mahkeme davayı kısmen kabul etmiştir. Ancak, davalı şirketin temyiz itirazları reddedilmiştir. Fakat, davacı tarafın mesai ücreti hesaplanırken işyerinde yapılan toplantının saat 21.00'e kadar sürdüğünü beyan etmesine rağmen, bilirkişi raporuna göre, haftanın 2 günü mesai saatleri saat 21.00'e kadar uzamış olduğu kabul edilerek yapılan hesaplama hatalı olduğundan, karar bu yönüyle bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- İş Kanunu (4857)
- Medeni Usul Kanunu (6100)

22. Hukuk Dairesi 2017/25473 E. , 2019/21902 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ve genel tatil ücreti alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai alacağının hesaplanmasında uyuşmazlık vardır.
Somut uyuşmazlıkta, davacı tarafça dava dilekçesinde çalışma süreleri belirtilirken işyerinde kendisinin de katıldığı ayda 2 defa toplantı yapıldığı ve toplantının saat 21.00’e kadar sürdüğü beyan edilmiştir. Davacı tanıkları da bu konuda davacının iddialarını beyanlarıyla doğrulamışlardır. Ancak, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, haftanın 2 günü mesai saatinin 21.00’e kadar uzadığı kabulüyle yapılan hesaplama nedeniyle davacı talebinin aşılması hatalı olup kararın bu yönüyle bozulması gerekmiştir.SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.