Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/10932 Esas 2019/19526 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Suç tarihinde katılan ... yanında arkadaşı ... ile birlikte Bor ilçesinde bulunan Takıl Bira salonuna alkol almak için gittiği, bir miktar alkol aldıktan sonra dışarı çıktığı sırada Takıl bira salonu kamerasının 27/03/2015 tarihli görüntü inceleme tutanağına göre; aynı yerde alkol alan suça sürüklenen çocuk ..."ın katılan ..."in arkasından hızlı bir şekilde gelerek sol eli ile omuzundan tutarak sağ eli ile sırtının çeşitli yerlerine 6-7 kere bıçak salladığı, sanık ..."nun ise tekme ve yumruk ile ..."e vurduğunun tespit edildiği olayda; katılan hakkında düzenlenen Niğde Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 22.06.2015 tarihli raporuna göre, 8 adet kesici delici alet yarasının mevcut olduğu, kesi numaralarına göre 3 numaradaki kesinin toraksa nafiz ve tek başına hayati tehlike arz edecek nitelikte bulunduğu, 5 ve 6 numaradaki kesilerin çok yakın olmasından ötürü hangi kesinin veya her ikisinin neden olduğu belli olmamakla beraber retroperitoneal bölgede kanamaya neden olduğu ve hayati tehlike arz edecek nitelikte bulunduğunun belirtilmiş olması karşısında, katılanda meydana gelen kesici delici alet yarasının 8 adet olması, isabet yerleri ve nitelikleri, kullanılan aracın öldürmeye elverişli olması, olay yerindeki şahısların araya girmesi üzerine sanığın ve suça sürüklenen çocuğun eylemlerini sonlandırması hususları birlikte değerlendirildiğinde, suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ..."nun kastlarının öldürmeye yönelik olduğunun kabulü ile kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılmaları gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hükümler kurulması,
2) Kabule göre de;
a) Suça sürüklenen çocuk ... hakkındaki sonuç cezanın "4 yıl 2 ay" yerine "3 yıl 14 ay" hapis cezası olarak hesaplanması suretiyle eksik ceza tayin edilmesi,
b) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/04/2017 tarihli ve 2015/1167 Esas - 2017/247 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, suça sürüklenen çocuğa ve sanığa 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi hükmü gereğince ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede ve mütalaada talep edilmeyen TCK’nin 87/1-d-son maddesinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan ... vekilinin, sanık ... müdafiinin ve suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.