Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4242 Esas 2019/14968 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4242
Karar No: 2019/14968
Karar Tarihi: 22.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/4242 Esas 2019/14968 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararında sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı göz önünde bulundurularak, bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Sanık tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu halde, 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhine temyiz olmadığından bu konuda bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak, sanık hakkında TCK'nın 143. maddesine yer verilmemesi ve sonuç hürriyeti bağlayıcı cezanın eksik tespit edilmesi sebebiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Ayrıca, kararda geçen kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53., 58. ve 143. maddeleri
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226/1. maddesi

13. Ceza Dairesi 2019/4242 E. , 2019/14968 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-İddianamede, sanık hakkında TCK"nın 143 maddesine yer verilmediği halde, 5271 sayılı CMK"nın 226/1. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 62. maddesi ile uygulama yapıldığı sırada sonuç hürriyeti bağlayıcı cezanın 6 yıl 3 ay yerine 5 yıl 15 ay olarak eksik cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına 22.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.