
Esas No: 2017/1901
Karar No: 2017/4911
Karar Tarihi: 21.09.2017
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/1901 Esas 2017/4911 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 11/03/2013 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 05/01/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil ve kişilik haklarının ihlali nedeni ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece maddi ve manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.Davacı, davalı ile aynı apartmanda oturduklarını, aralarında önceden beri bir çok ihtilaf bulunduğunu, evinin dış kapısı üzerine yazdığı yazılar nedeni ile davalının mala zarar verme suçundan cezalandırıldığını belirterek uğramış olduğu maddi ve manevi zararların tazminini talep etmiştir.Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia konusu eylemlerle ilgili olarak, davalı hakkında atılı tehdit suçundan dolayı beraat kararı verilmiş ise de, bu durum eylemin, hukuka aykırı olduğu gerçeğini ortadan kaldırmadığı, eylemin kişilik haklarına saldırı oluşturduğu yönündeki bozma ilamına uyulmuş ve manevi tazminat talebi yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Taraflar arasındaki yapılan yargılamanın son oturumunda hüküm olarak ; “ Hükmün bozulan manevi tazminat yönünden davacının talebinin kısmen kabulüne, manevi tazminat olarak 2000 TL hükmedilmesine, ” karar verilmişken, daha sonra yazılan gerekçeli kararda; “(1) Hükmün bozulan manevi tazminat yönünden davacının talebinin kısmen kabulüne, (2) Manevi tazminat olarak 2000,00 TL hükmedilmesine, (3) 1250,00 TL tazminatın olay tarihi 07.07.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ... "" şeklinde hüküm kurulmuş, böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında açık bir çelişki ortaya çıkmıştır.
Böyle bir durumun bozma nedeni oluşturacağına ve bozmadan sonra mahkemenin önceki kısa kararla bağlı olmaksızın çelişkiyi giderme koşuluyla vicdani kanaatine göre karar verebileceğine, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kurulunca 10/04/1992 gün ve 7/4 sayıyla karar verilmiştir. O halde, mahkemece yapılacak iş; önceki kısa kararla bağlı olmaksızın; kısa karara uygun olarak gerekçesini yeniden düzenlemek veya gerekçeye uygun nitelikte yeni bir kısa karar oluşturmak ve bu şekilde kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkiyi gidermektir.
Mahkemece kısa kararla gerekçeli karar arasındaki çelişkinin giderilmesi için kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın açıklanan nedenle BOZULMASINA ve taraflardan peşin alınan harçların istek halinde geri verilmesine 21/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.