MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 7. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 13/02/2019 tarih ve 2018/962-2019/157 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının, davalı şirketin Ziverbey İstasyonunda 2006 yılında ön saha personeli ve pompacı olarak işe başladığını, iş yerinde 06/02/2011 tarihinde hırsızlık olayı meydana geldiğini, bu olay nedeniyle davalı şirket yetkilisinin davacıyı tehdit edip şantaj yaptığını ve davaya konu 25.243,00 TL"lık senedin bu şekilde imzalatılarak alındığını, davacının 07/02/2011 tarihinde işten çıkarıldığını, şantaj ve tehdit nedeniyle yaptıkları şikayetlerin aleyhlerine sonuçlandığını, hırsızlığın meydana geldiği olay gecesi çalınan miktar ile senet miktarının aynı olduğunu, hırsızlık suçundan açılan davada davacının beraat ettiğini, davacının işçilik hak ve alacaklarını konu ettiği iş mahkemesi dosyasının davacı lehine sonuçlandığını ileri sürerek alınan senet ve senedin konu edildiği takip dosyası bakımından davacının borçlu olmadığının tespiti ile davalı tarafça alacak haczi yoluyla tahsil edilen 30.893,50 TL"nın davalıdan istirdadına, takip nedeniyle %40’dan aşağı olmamak üzere kötü niyet tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, takip dosyasının 16.02.2011"de açıldığı, ödeme emrinin 03.04.2012"de tebliğ edildiğini, davanın 2 yıl sonra açıldığını, senedin mücerret borç ikrarını havi belge olduğunu, iş mahkemesi kararının henüz kesinleşmediğini, davaya konu alacağın zamanaşımına uğradığını, menfi tespit ve istirdat davasının birlikte açılamayacağını, senedin teminat senedi iddiasıyla icra hukuk mahkemesinde açılan davada davanın reddine karar verildiğini ve kararın Yargıtay tarafından onanarak kesinleştiğini, davacı tarafından dayanılan “tutanak” başlıklı belgede davalı taraf beyanı bulunmadığını, takibin kesinleştiğini, davacı vekilinin vekalet ücreti ve yargılama ücreti düşülerek icra dosyasına 20.961,33 TL havale edildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, davaya konu bononun hırsızlık olayı nedeniyle ve davalının baskısı ile davacı tarafa imzalatıldığı, 8. İcra Müdürlüğüne gönderilen 11/12/2013 tarihli müzekkereyle
5.580,57 TL"nin dosyaya iade edildiğinin bildirildiği, 14. İcra Dairesinin 2013/16252 sayılı dosyasına 14/12/2013 tarihli reddiyat makbuzu ile bedelin iade edildiği, işbu miktarın tenzili gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davacının İstanbul Anadolu 8. İcra Müdürlüğü’nün (Eski Kadıköy) 2011/2954 sayılı takip dosyasında dayanak teşkil eden 25.243 TL bedelli bono nedeniyle borçlu olmadığının tespitine, bono nedeniyle 23.569,43 TL ödemenin davalıdan istirdatı ile davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.207,02 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 05/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.