Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4521 Esas 2019/13126 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4521
Karar No: 2019/13126
Karar Tarihi: 09.12.2019

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/4521 Esas 2019/13126 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, bu suçun ceza sınırlarındaki değişiklikler göz önünde bulundurularak, üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi'nin görevi olması gerektiği belirtilerek, görevsizlik kararı verilmiştir. Sanık müdafisinin temyiz itirazları kabul edildiğinden, hüküm BOZULMUŞTUR.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi ile düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçuna ilişkin ceza sınırları, 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değiştirilmiştir. 5235 sayılı Kanun'un 12 ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 4. maddeleri gereği, bu suçun ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının belirlenmesi gibi işlemler üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesi tarafından yapılmalıdır.
Kanunlar:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesi
- 6545 sayılı Kanun
- 5235 sayılı Kanun'un 12. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 4. maddesi

14. Ceza Dairesi 2016/4521 E. , 2019/13126 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla bu suç ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 09.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.