MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (TÜKETİCİ) MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili dava dilekçesi ve yargılama aşamasındaki beyanında özetle: Davacı derneğin ücretsiz öğrenci yurdu hizmeti verdiğini, davalı kurum tarafından kaçak elektrik kullanıldığı iddiası ile 04/04/2011 tarihinde tutanak tutulduğunu, ve savcılık makamına suç duyurusunda bulunulduğunu, Kilis 2 .Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/233 Esas 2012/15 Karar sayılı dosyasında alınan bilirkişi raporu doğrultusunda beraat kararı verildiğini ve dosyanın temyiz incelemesi üzerine Yargıtay"a gittiğini, ""tahakkuk ettirilen bedel davacı tarafından önceden ödendiği için ceza verilmesine yer olmadığına"" dair karar verildiği ve dosyanın onandığı, tahakkuk ettirilen bedelin haksız ve hukuka aykırı bir bedel olduğunu, davalı kurumun davacıdan haksız tahsilat yaptığını, bu nedenlerle haksız yere tahsil edilen 12.510,47 TL"nin yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile 7.026,80 TL"nin dava tarihinden (20.05.2014) itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiş, taraflarca temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 2016/16071 esas 2018/4005 karar sayılı 16/04/2018 tarihli ilamıyla;
“1-....Somut olayda; davacı hakkındaki 04/03/2011 tarihli kaçak elektrik tutanağında binaya harici hat çekerek enerji kullanıldığı tespit edilmiş, elektrik mühendisi bilirkişi tarafından hazırlanan ilk raporda davacının davalıya fazladan 9.886.47.-TL ödediği belirtilmiş, rapor itiraza uğradığından yeniden rapor alınmış; bilirkişi kurulu raporunda ise, davacının 7.026.80.-TL den sorumlu olmadığı bildirilmiş, bu rapor da itiraza uğramış, mahkeme de son raporu benimseyerek hüküm oluşturmuştur. Bilirkişi raporları arasındaki çelişki varsa hakim çelişkiyi gidermeden karar veremez.
Bu durumda, mahkemece; önceki bilirkişiler dışında oluşturulacak üç kişilik uzman bilirkişi kurulundan alınan iki rapordaki çelişkileri de giderecek biçimde rapor alınarak, varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, birbiriyle çelişen raporlardan sonrakine dayanılarak raporlar arasındaki çelişki giderilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı görülmüş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
2-Dosyadaki belgelerden, davacı yetkilisinin Asliye Ceza Mahkemesinde yargılandığı, müdahil kurumun zararı ödendiğinden hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği, anılan kararın 19/06/2013 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.
.... belirtildiği üzere düşme, takipsizlik, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar kesinleşmiş mahkûmiyet kararları olarak kabul edilemeyecektir.
Somut olayda, davacı yetkilisi hakkında açılan kamu davasında verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın da mahkemeyi bağlamayacağı kabul edilerek davacının hukuki sorumluluğunun ve ödemesi gereken bedelin açıklandığı şekilde belirlenmesi gerekmektedir.” gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulduktan sonra bu defa; 10.776,18 TL" nin dava tarihinden (20/05/2014) itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere, özellikle kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) Davalının; yargılama giderlerine yönelik temyiz itirazlarının incelemesine gelince;
24.04.1945 gün ve 21/9 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu kararında ve 6100 sayılı HMK 326 maddesi uyarınca, "Yargılama giderleri, kural olarak, davada haksız çıkan yani aleyhine hüküm verilen tarafa yükletilir". Davayı kazanan taraf davasını bir vekil vasıtası ile takip etmiş ise, haksız çıkan (davayı kaybeden) taraf yargılama gideri olarak vekâlet ücretine de mahkûm edilir. (HMK 323 1/ğ).
Buna göre, mahkemece; dava kısmen kabul edilmiş olmasına rağmen, 6100 sayılı HMK"nun 326/2 ve devamı maddeleri uyarınca, dava sırasında yapılan yargılama giderlerinin davanın kabul ve ret oranına göre taraflar arasında paylaştırılması ve davanın reddedilen kısmı üzerinden davalılar lehine yargılama giderine hükmedilmesi gerekir.
Somut uyuşmazlıkta; davalı tarafça yargılama gideri yapıldığı dikkate alınarak, bu miktar üzerinden kabul ve ret oranına göre yargılama giderine hükmedilmesi gerekirken, bu hususta karar verilmemiş olması bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın düzeltilmesi de yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden ve "hakimin takdir yetkisi kapsamında" kalmadığından hükmün düzeltilerek onanması HUMK 438/7. maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükme “7- Davalı tarafından yapılan 849,00 TL yargılama giderinden kabul ve ret oranına göre 117,75 TL’nin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” maddesinin eklenmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/12/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.