Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/11576 Esas 2022/5506 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi

Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay’ca incelenmesi davalı Hazine vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:


- K A R A R -

Dava, tapu kaydının hatalı tutulması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı davalı Hazine vekilli tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi'nce esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davalı Hazîne vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelerden; davacının dava konusu İstanbul İli, Tuzla İlçesi, Tepeören Köyü, 356 parsel sayılı 15100 yüzölçümlü taşınmazın 119/640 hisse maliki olduğu, ... tarafından tapu kaydında düzeltim talepli açılan davada İstanbul Anadolu 17. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2015/34 E. - 2016/242 K. Sayılı kararıyla taşınmazın yüzölçümünün 9100/m² olarak düzeltildiği verilen kararın 23.11.2017 tarihinde kesinleştiği , eldeki davanın 03.11.2014 tarihinde 10 yıllık zaman aşımı süresi içinde açıldığı anlaşılmıştır.
Tapu işlemleri, kadastro tespiti işlemlerinden başlayarak birbirini takip eden sıralı işlemler olduğundan ve tapu kütüğünün oluşumu aşamasındaki kadastro işlemleri ile tapu işlemleri bir bütün oluşturduğundan bu kayıtlarda yapılan hatalardan TMK'nın 1007. maddesi anlamında Devlet sorumludur.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçeye göre; somut olayda kadastro işlemleri sırasında yapılan hata sonucu tapu sicilinin hatalı tutulmasıyla yapılan düzeltme nedeniyle yüzölçümü azaldığından 4721 sayılı TMK'nın 1007. maddesi anlamında Devletin sorumluluğuna ilişkin koşulların oluştuğunun kabulü ile arsa niteliğindeki dava konusu taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde ve tazminata hükmedilmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 24/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.