Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4480 Esas 2019/7350 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4480
Karar No: 2019/7350
Karar Tarihi: 25.11.2019

Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/4480 Esas 2019/7350 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 10. Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişi hakkında kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen 10 ay hapis cezasını, uyuşturucu madde kullanmaktan, uyuşturucu madde içilen kapalı ortamlarda bulunmaktan ve açık içki satışı yapılan yerlere gitmekten yasaklanma seçeneği yaptırımına çevirdi. Ancak hükümlü, bu yasağı yerine getirmedi ve cezasına 6000 TL adli para cezası eklenerek cezası infaz edildi. Karar, Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98 ve 101. maddeleri uyarınca verildi ve itiraza tabi oldu. Kanun maddeleri şunlardır:
- TCK'nın 191. maddesi: Uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak, satmak, bulundurmak veya nakletmek
- TCK'nın 62. maddesi: Diğer bir suçu işlemede kullanılmak üzere uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak
- TCK'nın 50/1-d maddesi: İnfaz süresi kadar uyuşturucu madde içmekten, uyuşturucu madde içilen kapalı ortamlarda bulunmaktan ve açık içki satışı yapılan yerlere gitmekten yasaklanma seçeneği yaptırımı

10. Ceza Dairesi 2019/4480 E. , 2019/7350 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : DİYARBAKIR 10. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümlü hakkında Diyarbakır (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 14.02.2008 tarih ve 2007/395 esas 2008/90 sayılı kararı ile TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası ve 62. maddesi uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve TCK"nın 50/1-d maddesi uyarınca “mahkûm olunan ceza süresi kadar (10 ay) süre ile uyuşturucu madde içmekten, uyuşturucu madde içilen kapalı ortamlarda bulunmak ve açık içki satışı yapılan yerlere gitmekten yasaklanma seçenek yaptırımına çevrilmesine” karar verildiği, hüküm kesinleştikten sonra infazı aşamasında Denetimli Serbestlik Müdürlüğü tarafından gönderilen çağrı yazısına rağmen bu seçenek yaptırımın yerine getirilmeye başlanmaması üzerine hükümlü lehine verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri kararına da uymaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesinin 6. fıkrası uyarınca Diyarbakır 10. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından duruşma açılarak 12/02/2015 tarihinde sanığın TCK"nın 191/1, 62. ve 52. maddeleri uyarınca 6000 TL. adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen Diyarbakır 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/02/2015 tarih 2014/879 esas, 2015/179 sayılı kararının 5275 sayılı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca temyiz değil, itiraza tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 25/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.