11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/7549 Karar No: 2018/1436 Karar Tarihi: 20.02.2018
213 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/7549 Esas 2018/1436 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın sahte fatura düzenleme suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, sanığın suçlamaları kabul etmemesi üzerine mahkeme, sahte fatura düzenlemek suçunun maddi konusunun fatura olması gerektiğini, iddia edilen sahte faturaların dosyada bulunmadığını ve gerçekliğinin tespiti için gerekli delillerin toplanmadığını belirtmiştir. Bu nedenle, suça konu fatura asıllarının temin edilerek, incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi, faturaları kullanan şirketler hakkında karşıt inceleme yapılması, bu şirket yetkilileri hakkında sahte fatura kullanmaktan dava açılıp açılmadığının araştırılması ve fatura niteliği taşıyan belgelerin tüm delillerin değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak, suçun maddi unsuru olan fatura konusu 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 227. maddesi ve faturaların zorunlu bilgileri içermesi gerekliliği 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi olarak belirtilmiştir.
11. Ceza Dairesi 2017/7549 E. , 2018/1436 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 213 sayılı Yasaya muhalefet HÜKÜM : Beraat
Sanığın 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, sanığın hakkındaki suçlamaları kabul etmemesi karşısında; sahte fatura düzenlemek suçunun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de, faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerekmesi, sahteliği iddia edilen faturaların da dosya içerisinde bulunmadığının anlaşılması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından; öncelikle suça konu fatura asıllarından kanaat oluşturacak sayıda temin edilip dosya arasına konulması, incelenerek kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi; sanığın düzenlemiş olduğu faturaları kullanan şirketler hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığının ilgili vergi dairelerinden sorulması, yapılmış ise vergi raporlarının dosya arasına alınması; bu şirket yetkilileri hakkında sahte fatura kullanmaktan dava açılmış olup olmadığının araştırılması, açıldığının tespiti halinde dava dosyaları getirtilip incelenerek bu davayı ilgilendiren delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi; gerektiğinde faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişiler de tanık olarak dinlenerek sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıkları ve sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması; faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi yönünden mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgeleri ve satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti ile faturaları kullanan mükellefin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoku olup olmadığı da araştırılıp, karşılaştırmalı bilirkişi incelemesi yaptırılması, toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.