Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5322 Esas 2019/1138 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5322
Karar No: 2019/1138
Karar Tarihi: 23.01.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5322 Esas 2019/1138 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Mağdurun davaya katılması hakkında karar verilmemiş olsa da, doğrudan zarar gördüğü anlaşıldığı için vekili aracılığıyla beyanda bulunmasına izin verildi. Temyiz itirazları reddedildi ancak taksirli suçlarda temel ceza için saik gerekçesine dayanılmaması gerektiği göz ardı edildiği için karar bozuldu. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen durumlarda, temel cezanın belirlenmesinde diğer gerekçeler yasal ve yeterli olduğundan, hükmün birinci bendinde yer alan “sanığın amaç ve saiki” ibaresi hükümden çıkarılarak onaylandı. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4, 53/6, 61/1-g ve CMK'nın 237/2, 321 ve 322.

12. Ceza Dairesi 2017/5322 E. , 2019/1138 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mağdur vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur ..."ın davaya katılması hakkında usulüne uygun şekilde bir karar verilmemiş ise de, suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan, vekili marifetiyle beyanda bulunmak ve hükmü temyiz ederek katılma iradesini ortaya koyan mağdurun CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "falinin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılmayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hüküm fıkrasının birinci bendinde yer alan “sanığın amaç ve saiki” ibaresinin hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.