Mağdur ..."e yönelik kasten yaralama suçundan sanık ... hakkında TCK"nın 86/2, 86/3-e, 62, 52/2-3. maddeleri uyarınca 4500.-TL adli para cezası; sanık ... hakkında TCK"nın 86/2, 62, 52/2-3. maddeleri uyarınca 4000.-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanık ..."in CMK"nın 223/2-e maddesi uyarınca beraatine ilişkin Kütahya 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 10.05.2012 gün, 2011/157 Esas ve 2012/90 Karar sayılı hükmün o yer Cumhuriyet Savcısı, sanıklar savunmanı ile katılan ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6.Ceza Dairesi 02.03.2016 gün ve 2013/29665 Esas- 2016/1465 Karar sayı ile;
“1-Olay günü saat:14.30 sıralarında, katılan ile eşi olan sanık ..."ın tartışarak evlerine geldikleri, bu sırada kapıda beklemede olan sanık ..."ın annesi ... ve babası ... ile birlikte eve girdikleri, katılandan “evden gitmesini” istedikleri, sanıklar ... ve ... katılanı yerde sürükledikleri, yere kapanan katılanın sırtına sanık ..."in yumruk ile vurduğu, evlilik birliğinin sona ereceğini düşünen sanıkların hep beraber katılandan “takıları vermesini” istedikleri, ancak katılanın takılarını vermek istememesi üzerine, sanıklardan ..., ağzını kapattığı, sanık ..."ın ellerini tuttuğu ve sanık ..."ın da, boynundaki takı, elinde bulunan künye ve yüzükleri zorla çıkarıp aldıktan sonra annesinin evine bıraktıkları, katılanın aşamalardaki tutarlı ifadesi, tanıklar ... ve ..."in beyanları, adli rapor ve sanıkların kaçamaklı savunmaları ile anlaşılması karşısında, sanıklar ..., ... ve ..."in yağma suçunu işledikleri anlaşıldığı halde, kanıtların takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,

2- Katılan lehine iki kere avukatlık ücretine hükmedilmesi,” şeklinde bozulmasına karar verilmiştir.

Bozma sonrası Kütahya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.07.2016 gün 2016/87- 2016/211 sayılı kararı ile;

“Katılan özellikle olayın hemen sonrasında alınan beyanında; altınların zorla alınması aşamasından önce eşi ile kayınpederinin ellerinden tutarak kendisini sürüklemeye ve götürmeye çalıştıklarını, ancak kendisinin direndiğini, yere kapandığını ve kayınpederi sanık ..."in sırtına bir kaç kez yumruk ile vurduğunu beyan etmiştir. Her iki sanık müştekiye vurmadıklarını savunmuş iseler de; müştekinin somut veri olan doktor raporu ile desteklenen beyanı ile her iki sanığın müştekiyi doktor raporu kapsamında darp ettikleri mahkememizce sabit kabul edilmiştir. Bu aşamadan sonra katılan her üç sanığın birlikte kendisinden zorla ziynet eşyalarını aldıklarını iddia etmiş ise de; taraflar arasında önceye dayalı ve devam eden husumet, ileride açılacak (dava tarihi itibariyle açılmış) boşanma davasında kullanılabilecek delil elde etme gayesiyle oluşturulmuş olabileceği değerlendirilen beyana mahkememizce itibar edilmemiştir. Zira mahkememizin kabulünde olduğu üzere baba evine götürülmekte direnen katılanın el ve kollarından tutularak sürüklenmesi sırasında katılanın direnmesi karşısında gerek parmaklarda, gerek kolda ekimozların oluşabileceği, yine sanık ... tarafından sırtına ve boyun tarafına vurulması sırasında ekimoz oluşmasının normal olduğu, yerde sürüklenme sırasında da zemindeki cisimler sebebiyle boyunda da ekimoz oluşmasının olağan olduğu değerlendirilmiş, katılanın altınlarının zorla alındığı yönündeki beyanına mahkememizce itibar edilmemiştir.
Yukarıdaki değerlendirmeler ışığında özellikle eşi olan sanık ... ve ailesi ile bir takım geçimsizliklerinin olduğu, ayrılma aşamalarına geldiği, eşinin ve ailesinin kendisini istemediği, bu amaçla evden göndermeye çalıştıkları, katılanın tartışmasız olan bu pozisyonunda karşı tarafa duyduğu kızgınlık belki intikam alma duygusu içerisinde sanıkların kendisine yöneltmiş oldukları eylemlerine bir takım ilaveler yapabileceği de değerlendirildiğinde; yağma gibi neticesi oldukça ağır bir suçtan müştekinin beyanlarından başka somut delilin olmadığı, mevcut yaralanmaların çekiştirilmek üzere evden uzaklaştırılmaya çalışılan bir kişide de oluşabileceği göz önüne alındığında ve ceza hukukunun temel prensibini oluşturan şüphenin de sanık lehine değerlendirileceği ilkesinden hareketle sanıkların katılana karşı yağma suçu işlediği konusunda mahkememizde tam bir kanaat oluşmamış ancak kabul edildiği gibi sanık ... ve babasının evden gitmek istemeyen katılanı çekiştirmek suretiyle, evden çıkartma aşamasında belirlendikleri şekilde yaralanmasına sebebiyet verdikleri kanaati oluştuğundan aşağıdaki şekilde cezalandırılmaları cihetine gidilmiştir.

Sanıklardan ... aksi ispatlanamayan savunması dışında ve mahkememizce yukarıda değerlendirilen kabul karşısında atılı suçu ve dönüşen vasfıyla kasten yaralanma suçunu işlediğine ilişkin cezalandırılmasına yeterli somut deliller elde edilemediğinden bu suçtan beraatine karar vermek gerekmiştir.”gerekçesi ile ilk hükümde direnilmesine karar verilmiştir.
Bu hükmün o yer Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine 5271 sayılı CMK"nın 307/3. madde ve fıkrasının 2. cümlesini değiştiren 02/12/2016 gün, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 36. maddesinin "Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir. “hükmü uyarınca; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının "onama ve bozma" istekli 02.12.2016 gün ve 2016/311779 sayılı tebliğnamesi ile Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilen dosya;

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Sanıklar ..., ... ve ..."in yağma suçunu işledikleri anlaşıldığı halde, kanıtların takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması nedeniyle, mahkemenin kararlarının gerekçe ve sonuçları itibariyle yerinde görülmediğinden bozulmasına dair;
Dairemizin 02.03.2016 gün ve 2013/29665 Esas-2016/1465 Karar sayılı kararı usul ve yasaya uygun bulunmakla, Kütahya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.07.2016 gün 2016/87- 2016/211 sayılı sayılı ilamındaki direnme kararı yerinde görülmediğinden,
CMK"nın 307/3.maddesi gereğince, mahkemenin direnme kararı konusunda karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 13.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.