213 Sayılı Kanuna Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2044 Esas 2018/1433 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 Sayılı Kanuna Muhalefet
HÜKÜM : Beraat

I. Sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen beraat hükmüne karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
11.04.2007 tarih, VDENR-2007-518/7 sayılı vergi tekniği raporunda, mükellef kurumun 2002 ve sonraki dönemlerde mal ve hizmet satışına ilişkin Bs formunu vermediğinin, 2004 yılında Ba formları ile ...ve ... Halı Ltd Şti"nin ...dan fatura aldıklarına dair bildirimde bulunduklarının belirtilmesi, 2006 yılı Ba-Bs analizinde sanıktan mal aldığını beyan eden mükelleflerin bulunmadığının anlaşılması karşısında, tebliğnamdeki (1) numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; gerekçeli karar başlığında suç tarihleri 2005 ve 2006 takvim yılları olarak belirtilip, hükmün gerekçe kısmında 2005 ve 2006 yıllarında sahte fatura düzenleme suçlarından beraat kararı verildiği belirtilip, hüküm kısmında 2004 takvim yılını da kapsar şekilde," sanığın 213 sayılı Yasanın 359/b-1 maddesi uyarınca üç kez cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış ise de" ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edimiştir.
Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II. Sanık hakkında 2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek suçundan verilen beraat hükmüne karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7 ve 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü karşısında; sanığa yüklenen "2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırına göre, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 20.02.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.