Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/10834 Esas 2022/5478 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi


Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay’ca incelenmesi davalı idare vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili için açılan ilk davada saklı tutulan bölümün tahsili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı idare vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nce HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan nedenlerle Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Görele 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2021/206 E. - 2021/314 K. sayılı kararının incelenmesinde;

Dosyanın incelenmesinde; dava konusu Giresun İli, Görele İlçesi, Çeşmebaşı Mahallesi, 163 ada 64 parsel sayılı taşınmazın, üzerinden geçen Tirebolu-Vakfıkebir 2(3x477 MCM) iletkenli enerji nakil hatları sebebiyle kamulaştırması yapıldığı; TEK Genel Müdürlüğü tarafından 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 19. maddesi uyarınca irtifak hakkının idare adına tescili istemi ile açılan Görele Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 1989/134 Esas - 1989/131 K sayılı dava dosyasında irtifak hakkı tesisine karar verildiği, 1996 yılında yapılan kadastro çalışmaları sonucunda, taşınmazın ... adına tescil gördüğü, anılan irtifak haklarının kadastro tespit tutanakları ve tapu kayıtlarına da işlendiği, kadastro tespitinin 30.01.1996 tarihinde kesinleştiği ve mahkemece yapılan keşif sırasında davaya konu enerji nakil hatlarının tapu kayıtlarına tescil edilen enerji nakil hatları ile aynı hat olduğu anlaşılmıştır.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun 12/3. maddesinde öngörülen 10 yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra eldeki davanın açıldığı anlaşıldığından ve bu hususun kamu düzenine ilişkin olduğu gözetilerek, hak düşürücü süreler yasalar ve sözleşme ile belirlenen bir sürenin geçmesiyle sadece dava hakkını değil bizzat hakkın kendisini ortadan kaldıran ve hakim tarafından re'sen nazara alınması gereken süreler olup, bu süreler, hukuki güvenliğin ve istikrarın sağlanması amacına hizmet ettiğinden hak düşürücü süre, kesin hüküm itirazı ve harç gibi kamu düzenine ilişkin konularda da usuli kazanılmış haktan söz edilemez. Bu nedenle davanın usulden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan Görele 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2021/206 E. - 2021/314 K. sayılı hükmünün açıklanan nedenlerle HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'ne GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 24/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.