Hırsızlık - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/7958 Esas 2019/9631 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarından verilen hükümler ile 30/10/2018 tarihli ek karar temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Sanık ... hakkında infazın durdurulmasına yönelik olarak verilen ek karara ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27/11/2010 gün 2011/274-300, 06/12/2008 gün 144-234, 23/09/1974 gün 224-408 ve 16/04/1973 gün 213-345 sayılı kararlarında açıkça vurgulandığı üzere temyiz süresinin geçirilmesinden sonra eski hale getirme başvurularını değerlendirme yetkisinin Yargıtay"da olduğu belirtilmiştir.
Somut olayımıza gelince, sanığın yokluğunda verilen karar savunmasının alındığı sırada son bildirdiği adres olan ve aynı zamanda MERNİS adresi olarak UYAP’ta kayıtlı bulunan adrese tebliğe çıktığı, tebliğ imkansızlığı sebebiyle muhtara teslim edilerek ve kapıya 2 nolu haber kağıdı yapıştırılarak Tebligat Kanunu’nun 21/2 maddesine göre tebliğ edildiği, sanığın 22/10/2018 tarihli dilekçesi ile kararı temyiz ettiği, mahkemece 30/10/2018 tarihli ek karar ile sanığın dosyada bilinen en son adresine tebligat yapılmaksızın doğrudan MERNİS adresine tebligat yapılması sebebiyle infazın durdurulmasına karar verildiği, sanığın 02/11/2018 tarihli dilekçesi ile bu karara da itiraz ettiği olayda, anılan Ceza Genel Kurul Kararları ışığında ve 5271 sayılı CMK"nun 42. maddesi uyarınca eski hale getirme istemi konusunda karar verme görevi, bu istemle birlikte temyiz itirazı da yapılmış olduğundan Yargıtay’a ait olduğu gözetilerek, infazın durdurulması ve temyiz talebinin kabulüne ilişkin hukuki dayanaktan yoksun Eskişehir 7. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 30/10/2018 tarihli ek kararın kaldırılarak yapılan incelemede;
29/12/2014 tarihinde sanığın yokluğunda verilen kararın, sanığın savunması alınırken bildirdiği adresine 20/01/2015 tarihinde Tebligat Yasası"nın 21. maddesine göre tebliğ edildiği, UYAP sorgulamasında sanığın karar ve tebliğ tarihinde ceza evi kaydının olmadığı, gerekçeli kararda temyiz yasa yolu ve süresinin yöntemine uygun şekilde gösterildiği, ancak sanığın, CMUK"nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 28/03/2016 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın dosya içeriğine ve gerekçeye göre, geçerli bir nedene dayanmayan eski hale getirme isteminin ve temyiz talebinin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II)Sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bu hususlar bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 25/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.