Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/1785 Esas 2019/1122 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1785
Karar No: 2019/1122
Karar Tarihi: 23.01.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/1785 Esas 2019/1122 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiştir. Sanık müdafiinin, sanığın işveren veya alt işveren olarak kabul edilemeyeceği ve cezai sorumluluk yüklenemeyeceği yönündeki itirazı reddedilmiş ancak uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesinde Kanun'a aykırı hareket edildiğinden hüküm BOZULMUŞ, yeni hükümde sanığın kişilik ve sosyal ekonomik özellikleri dikkate alınarak adli para cezası verilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a, 4, 52/1-2, 52/4, 52/3, 52/2.

12. Ceza Dairesi 2016/1785 E. , 2019/1122 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 50/1-a,4, 52/1-2, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, 07.09.2013 olan suçun işlendiği tarihin, 08.09.2013 şeklinde gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiininin, sanığın işveren veya alt işveren olarak kabulünün mümkün olmadığına, cezai sorumluluk yüklenemeyeceğine, alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanık hakkında beraat kararı verilmesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısı belirtilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (4) nolu fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “sanığın kişilik ve sosyal ekonomik özellikleri nazara alınarak, sanığa verilen uzun süreli hapis cezasının TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3 maddesi gereğince 760 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 15.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle , sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.