MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 3.12.2013 günlü kenar yazısı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanununun 98. ve 101/1.maddeleriyle 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9/1.maddesi uyarınca kural; lehe yasanın belirlenmesi ve uyarlanmasına ilişkin kararların dosya üzerinden verilebilmesidir.

Ancak;

(a) Önceki yasaya göre sonraki yasa suçun öğelerinde değişiklik yapmışsa,
(b) Önceki yasanın türü veya süresi bakımından erteleme dışında bıraktığı ceza, yeni yasa tarafından erteleme kapsamına alınmışsa,
(c) Önceki yasaya göre temel ceza alt sınırdan belirlenmişken, yeni yasa uyarlanırken alt sınırın üzerinde ceza saptanması konusunda veya alt ve üst sınırlar konulmuş artırıcı ya da eksiltici bir hükmün uygulanmasında bir oranın belirlenmesi için mahkemece takdir hakkının kullanılması, böylece bireyselleştirme yapılması zorunluysa,
Duruşma açılmak suretiyle tüm bunların neden ve gerekçeleri de gösterilerek hüküm kurulması gerekir.
İnceleme konusu karara gelince;
Olay günü dershaneden çıkıp evine gitmek üzere 4.Levent metrosundan inip yolda yürüyen mağdurun, kafasına arkadan vurup, "ya paranı ya canını" demek suretiyle tehdit ederek üzerinde bulunan nokia marka cep telefonu ile içerisinde yalnızca nüfus cüzdanı olan cüzdanını zorla alıp ayrılan sanıkları gittikleri yönde bir süre taksi ile araştırdığı, yolda yürümekte olan sanıkları tanıması üzerine de polise bildirip saat 19:00 sularında yakalanmalarını sağladığı olayda; hükümlünün Dairemizin 02.07.2002 gün ve 12955-9423 sayılı kararı ile onanarak kesinleşmiş İstanbul 4.Ağır Ceza Mahkemesinin 04.04.2002 gün ve 2002/21-112 sayılı kararıyla 765 sayılı TCY’nın 495/1, 522,59 maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırıldığı; yürürlüğe giren 5237 sayılı TCY’nın uyarlanması istendiğinde ise; aynı Yasanın 148/1 maddesi uyarınca belirlenen 6 yıl hapis cezasından, değer azlığı nedeniyle 150/2. maddesi uyarınca 1/2 oranında indirim yapılıp, sözü geçen aynı Yasanın 62/1.maddesinin de uygulanmasıyla cezanın bireyselleştirilmesi amacına yönelik takdir hakkı kullanılarak sonuçta 2 yıl 6 ay hapis cezasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında;
1-5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı, onanarak kesinleşen önceki hükümdeki 12 yıl 6 ay ağır hapis cezasının miktar bakımından kazanılmış hak oluşturup,uyarlama amaçlı yasanın yanlış yorumlanması suretiyle infaz aşamasındaki lehe uygulamaların ise kazanılmış hak oluşturmayacağı gözetilerek, 5237 sayılı TCY’nın 149/1-c maddesine uyan yağma suçunu oluşturan eylem nedeniyle temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi için, cezanın bireyselleştirilmesi amacına yönelik takdir hakkının nedenleri de gösterilip, duruşma açılarak hüküm kurulması gerekirken dosya üzerinden inceleme yapılarak karar verilmesi,
2)5237 sayılı TCY’nın 150. maddesinin 2. fıkrasındaki “malın değerinin azlığı” kavramının, 765 sayılı TCY’nın 522. maddesindeki hafif ve pek hafif ölçütleriyle, her iki maddenin de cezadan indirim olanağı sağlamak dışında benzerliği bulunmadığı, “değerin azlığı” nın 5237 sayılı Yasaya özgü ayrı ve yeni bir kavram olduğu, bunun; daha çoğunu alabilme olanağı varken, yalnızca gereksinmesi kadar (örneğin; bir kaç meyve veya ekmek, yiyecek; bir - iki defter, kalem; sigara, bira ve benzeri), değer olarak da az olan şeyi alma durumunda, olayın özelliği ve sanığın kişiliği de değerlendirilerek, yasal ve yeterli gerekçeleri de açıklanarak uygulanabileceği gözetilmeden, uygulama koşulları bulunmadığı düşünülmeden, dosya içeriği ile de bağdaşmayan "mağdurdan gündüz saatleri içinde 80-TL para ve 30-TL değerindeki zincirin gasp edildiği" kabul edilerek TCK"nın 150/2. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
3) Sanığın, hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar TCK"nın 53/1-a-b- c-d-e maddesinde yazılı hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, ancak, TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca koşullu salıverildiği takdirde, kendi altsoyu üzerinde TCK"nın 53/1-c bendinde sayılan hakları kullanmaktan yoksunluğunun sona erdirilmesine karar verilmiş ise de; 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararı ile TCK"nın 53/1-b maddesinde yazılı, "seçme, seçilme ve diğer siyasi hakları kullanmaktan" ibaresinin iptal edilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, kararın açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 15.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.