MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki asıl istirdat birleşen alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın reddine, birleşen davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı/birleşen davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı/birleşen davalı vekili, müvekkilinin 18.09.2010 tarihine kadar davalı şirketin akaryakıt bayiliğini yaptığını, müvekkili ile davalı arasında bulunan bayilik sözleşmesinin Rekabet Kurumunun kararı gereği 18.09.2010 tarihi itibari ile feshedildiğini, davalı şirket tarafından müvekkiline 11.11.2010 tarih tarihli fatura gönderildiğini, bu tarih itibariyle taraflar arasında borç ilişkisi kalmamasına rağmen davalı şirketin söz konusu faturaya istinaden müvekkil hesaplarından 55.380,14 TL çektiğini bu miktarın istirdadına ve birleşen davanın reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı/birleşen davacı vekili, asıl davanın reddi ile birleşen davada müvekkili aleyhine akaryakıt istasyon sözleşmesinin 5 yılın sonunda rekabet kurulu kararları gereği feshedilmesi nedeni ile intifa sözleşmesinin fiilen imkansız hale gelen kısım için 68.689.63 TL’nin alacaktan mahsuplaşma sonrası kalan 7.458.40 TL’ nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, asıl dava yönünden; davalının, davacı hesabından kestiği bedellerin uzun vadeli yatırım bedeli gereği daha önceden sağladığı katkının Rekabet Kurul kararları gereği geri istenmesinden kaynaklandığı gerekçesiyle, reddine birleşen dava yönünden; katkı bedeline ilişkin fatura yönünden birleşen davadaki davacının haklılığı gerekçesiyle hesaptan kesilen miktarın düşülmesi ile bakiye 7.548.40 TL’ nin davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı/birleşen davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Asıl dava, davacının hesabından davalıya verilen yetki ile kesilen toplam 55.380,14 TL’ nin haksız yere tahsil edildiği bu paranın iadesi istemine ilişkindir. Davalı taraf kesintilerin kaynağı olarak 11.11.2010 tarihli faturayı göstermiş ve bu fatura içeriğine göre tahsilat yaptığını bildirmiştir. Fatura davacı tarafça davalıya iade edilmiş olup, tek başına fatura alacağın varlığını göstermez. Bu durumda fatura alacağı içeriğinin mevcut olduğunu davalı ispat ile yükümlüdür. Bilirkişi raporunda fatura konusu alacağın teknik yatırım bedeli olduğu belirtilmiş olduğuna göre, bayiliğe konu taşınmazda keşif yapılarak sözleşme uyarınca taşınmazda yapılan yatırımların fayda sağlayıp sağlamadığı ve halen kullanıma devam edilip edilmediği konusunda uzman bilirkişi aracılığıyla rapor alınarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 12/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.