4. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/12282 Karar No: 2017/4848 Karar Tarihi: 20.09.2017
Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/12282 Esas 2017/4848 Karar Sayılı İlamı
4. Hukuk Dairesi 2015/12282 E. , 2017/4848 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 05/12/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 28/05/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir. 2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince; Dava, haksız fiil ve haksız şikayetten kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10/2 maddesinde ""Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez."" şeklinde düzenlenme bulunmaktadır. Bu düzenlemeye göre davanın kısmen reddi halinde, davalı vekili lehine belirlenen ücretinin davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçmesi halinde, davalı vekili lehine en fazla davacı vekili lehine belirlenen ücret kadar vekalet ücretine hükmedilebilir. Mahkemece bu düzenleme gereğince davalı yararına, davacı yararına hükmedilen vekalet ücreti ile eşit olarak vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, daha azına hükmedilmiş olması doğru görülmemiştir. Ne var ki bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, mahkeme kararının 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. SONUÇ: Yukarıda (2) sayılı bentte açıklanan nedenlerle, temyiz edilen kararın hüküm fıkrasının davalı lehine vekalet ücretine ilişkin 5. bendinde yer alan ""1500 TL" rakam ve harf dizisinin çıkarılarak yerine ""1800 TL" rakam ve harf dizisinin yazılmasına, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine, kararın düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.