Yargıtay - Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/6034 Esas 2017/595 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6034
Karar No: 2017/595
Karar Tarihi: 14.03.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/6034 Esas 2017/595 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir yağma suçundan sanık hakkında verilen mahkumiyet kararını ele almıştır. Sanık, suçun silahla ve birden fazla kişi tarafından birlikte bir konutta işlendiği gerekçesiyle çeşitli madde ve fıkralardan cezalandırılmıştır. Sanık savunmanının temyiz istemi kabul edilmiş ve dosya yeniden incelenerek, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, sanığın 18 yaşından küçük olması nedeniyle hüküm söz konusu yaş sınırına ilişkin yasa maddelerine uygun olarak düzeltilmelidir. Bu amaçla, algılama ve sosyal inceleme rapor ücretleri, sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceği açıklanmıştır. Kararda uygulanan kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 149/1. maddesi ve fıkrasının (a) ve (c) bentleri, (d) bendi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 266/3. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2016/6034 E. , 2017/595 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Her ne kadar sanık ... 15.08.2016 günlü dilekçesi ile hükmedilen cezanın onanması yönünde istekte bulunmuş ise de, sanığın bu dilekçeyi gönderdiği zaman henüz 18 yaşını ikmal etmediği, bu nedenle 5271 sayılı CMK"nun 266/3.maddesi uyarınca müdafinin iradesi geçerli olacağından, sanık savunmanının temyiz isteminin geçerli olduğu kabul edilip, sanık hakkında yapılan incelemede:
Yağma suçunun silahla, birden fazla kişi tarafından birlikte konutta işlendiği anlaşılıp kabul edildiğine göre, 5237 sayılı TCK"nın 149/1. madde ve fıkrasının (a) ve (c) bentlerinin yanı sıra (d) bendinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

İşlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığına ilişkin rapor için harcanması zorunlu kamu masrafının ve istihdam edilmesi ve bir engel bulunması halinde görevlendirilmesi gereken sosyal çalışma görevlilerinin, 18 yaşından küçük sanığın
özelliklerini, toplumda yapıcı bir rol üstlenmesini ve mahkemece yararlanılabilecek toplumsal kaynakların tanınmasını sağlamak üzere düzenleyeceği sosyal inceleme raporu nedeniyle, bilirkişiye ödenen ücretin sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “sanık için harcanan algılama ve sosyal inceleme rapor ücretlerinin” çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.