Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/12305 Esas 2017/4842 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 15/11/2013 gününde verilen dilekçe ile menfi tespit istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 26/05/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, menfi tespit istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne ve kötüniyet tazminatı isteminin reddine karar verilmiş, hüküm davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, borçlu olmadıkları halde davalının sahtecilik ve dolandırıcılık yaparak haklarında ilamsız takip başlattığını, takibin usulsüz tebligatlarla haberleri olmadan kesinleştirildiğini, borçlu olmadıklarının tespiti ile kötüniyet tazminatına karar verilmesini istemiştir.Davalı vasisine yapılan usulüne uygun tebligata rağmen savunma yapılmamıştır.Mahkemece, davanın kabulüne, davalının kötüniyetle takip yaptığı tespit edilemediğinden kötüniyet tazminatının reddine karar verilmiştir.Dosya içeriğinden; davalı alacaklının ... 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/136 esas 2015/113 karar sayılı dosyası ile nitelikli dolandırıcılık suçundan sanık sıfatıyla yargılandığı, davalı-alacaklının borçlu olmadıklarını bildiği halde davacı-katılanların aleyhine icra takibi başlatmak, katılanların sistemde bulunan adresleri yerine farklı adres göstererek tebligat çıkartmak ve takibi kesinleştirerek haciz yaptırmak sureti ile suçun unsurlarının tamamlandığı kabul edilerek, davalı alacaklının nitelikli doladırıcılık suçundan mahkumiyetine karar verildiği, kararın kesinleşmediği, yine ceza davasına esas alınan icra dosyasında ise borçluların mernis adreslerinden farklı adresler gösterilerek takibin kesinleştirildiği anlaşılmaktadır. Bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde, dava konusu edilen borcun gerçek olmadığı, davalının icra takibinde haksız ve kötüniyetli olduğu açıktır. Şu halde, İİK"nun 72. maddesi gereğince kötüniyet tazminatına karar verilmesi gerekirken mahkemece yanılgılı değerlendirme ile kötüniyet tazminatı isteminin reddine karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 20/09/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.