Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2021/5072 Esas 2022/5734 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Ankara 16. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün duruşmalı olarak Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekilince istenilmiş olmakla, duruşma için belirlenen 29.03.2022 günü usulüne göre çağrı kağıdı gönderilmesine rağmen gelmediklerinden taraf vekillerinin yokluklarında incelemenin evrak üzerinden yapılmasına karar verilerek, dosyadaki kağıtlar okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.

- K A R A R -

Dava tapu tahsis belgesine istinaden davacıya tahsis edilmesi gerektiği iddia edilen taşınmazdan yer verilmeyerek taşınmaza kamulaştırmasız el atıldığından bahisle tazminat istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın reddine ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi'nce 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine, davalı vekilinin istinaf başvuru talebinin ise kabulü ile gerekçeli kararın hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin bendinin düzeltilerek HMK’nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına dair verilen karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; davacıya tapu tahsis belgesine istinaden, Yakacık Mahallesi, 43997 ada, 2 parselden yer verildiği, bu parsele fiili bir el atmanın söz konusu olmadığı gibi, kamulaştırmasız el atma nedeniyle taşınmaz bedelinin talep edilebilmesi için tapu ile malik olunması gerektiğinden, davacının tazminat talep etme şartlarının oluşmadığı; davacının tahsisten önce kadastral 5006 parselde tapuya dayalı mülkiyet sahibi olmadığı gibi uygulama sonrası aynı yerde oluşan 62069 ada, 1 parselde de mülkiyet sahibi olmadığı bu yönüyle de tahsis edilen taşınmaz ile davaya konu taşınmaz arasındaki değer farkını talep edemeyeceğinin de kabulü ile davanın reddine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine, davalı vekilinin istinaf başvuru talebinin ise kabulü ile gerekçeli kararın hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin bendinin düzeltilerek HMK’nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK’nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacıdan 80,70-TL temyiz harcı ve 397,80-TL temyize başvurma harcı alınmasına, 29/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.