Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasıyla
TCK"nın 179/3, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, Türk Ceza Kanununun 179/3, 62/1. maddeleri gereğince 2 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tâbi tutulmasına dair Boyabat Asliye Ceza Mahkemesinin 31/03/2015 tarihli ve 2015/191 esas, 2015/170 sayılı kararının 06/05/2015 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içerisinde 05/07/2015 tarihinde trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve Gerze Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 17/12/2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Boyabat Asliye Ceza Mahkemesinin 10/03/2016 tarihli ve 2015/857 esas, 2016/210 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Alkolün etkisiyle emniyetli bir şekilde araç sevk ve idare edemeyecek halde olmasına rağmen araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında temel ceza tayin edilirken, uygulanan kanun maddesinin, “TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla aynı Kanunun 179/2. maddesi” şeklinde gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322.maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün temel cezanın tayin edilmesine ilişkin 1.a bendindeki, “TCK"nın 179(3) maddesi” ibarelerinin, “TCK"nın 179/3. maddesi delaletiyle aynı kanunun 179/2. maddesi” ibaresinin eklenmesi, suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.