Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/3314 Esas 2020/11155 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 52/4, 53, 58. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılanın işlettiği resturanta gelerek katılana kendisini emekli savcı ... olarak tanıtıp, sonrasında katılanı telefon ile arayarak “... isimli arkadaşının icra yoluyla istediği özelliklere uygun reyon tipi buzdolabı, buz makinesi ve 135 ekran Sony marka televizyonunun satılacağını” bildirip isterse kendisine bu eşyaların hepsini icradan 4.240 TL"sına satın alabileceğini söyleyerek katılandan 2.240 TL para aldığı iddia edilen olayda; sanığın dolaylı ikrarı, teşhis işlemleri, uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosyadaki tüm deliller gözetilerek atılı suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla, sanığın mahkumiyetine yönelik mahkemenin kabulünde isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın tekerrüre esas alınan Ankara 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/374 Esas - 2009/255 Karar sayılı ilamına konu dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamında bulunması karşısında, öncelikle tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığının uyarlama yargılaması yapılmış ve tarafların uzlaşmış olmaları durumunda sanığın sabıka kaydında bulunan diğer ilamların hangisinin uygulanacağının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 05/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.