Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/140 Esas 2019/10792 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/140
Karar No: 2019/10792
Karar Tarihi: 18.06.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/140 Esas 2019/10792 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlamalarıyla mahkum edilmiştir. Dairemizin daha önce verdiği bozma kararına uyulduğu anlaşılmıştır. Ancak, sanığın çaldığı para miktarı nedeniyle TCK'nın 145. maddesine göre cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, tekerrüre esas alınacak cezanın hesabında sanığın kazanılmış hakkı korunmadığı için karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 326/son maddesi belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/140 E. , 2019/10792 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizin 05.06.2018 tarihli bozma ilamına uyulup uyulmadığı konusunda herhangi bir karar verilmemiş ise de, fiilen uyulduğu anlaşılmakla; tebliğnamedeki 1 no"lu bozma düşüncesine, yine mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan bozma üzerine hüküm kurulurken temel ceza gerekçeli bir şekilde teşdit uygulanarak belirlenmiş olduğundan tebliğnamedeki 3 nolu bozma düşüncesinde iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1. Sanığın, müşteki beyanına göre eşine ait el çantasında bulunan 10-15 TL bozuk parayı çalmış olduğunun anlaşılması karşısında, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı nazara alındığında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
2. Mahkemenin 03.06.2014 tarihli bozma öncesi verilen kararında, tekerrüre esas alınan ilamın Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.03.2011 tarih 2009/189 Esas, 2011/304 Karar sayılı ilamına konu 2 yıl 4 ay hapis cezası olması ve ilk kararı sadece sanığın temyiz etmiş olması karşısında, bozmadan sonra kurulan 15.10.2018 tarihli kararda bozma ilamına uygun şekilde sanığın adli sicil kaydında yer alan daha ağır cezayı içeren Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.08.2012 tarih ve 2012/834 Esas, 2012/883 Karar sayılı ilama konu 4 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınırken koşullu salıvermeye eklenecek sürenin hesabında 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 18.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.