13. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/19287 Karar No: 2017/2703 Karar Tarihi: 01.03.2017
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/19287 Esas 2017/2703 Karar Sayılı İlamı
13. Hukuk Dairesi 2015/19287 E. , 2017/2703 K.
"İçtihat Metni"
... vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında .... Tüketici Mahkemesinden verilen 20.2.2015 gün ve 2014/587-2015/347 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu. KARAR Davacı, kendisine ait düğün salonu olduğunu, davalının düğün salonunu kiraladığını ancak kararlaştırılan düğün günü salonun boş kaldığını, davalının kira parasını ödemediğini iddia ile bu paranın tahsili için başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptaline karar verilmesini istemiş, mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Dava konusu icra takibinde talep edilen miktar toplam 2.067,00 TL olup mahkemece, davaya konu edilen bu miktar üzerinden davanın reddine karar verilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm 2.067,00 TL olup karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL"yi geçmediğinden HUMK" nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle temyiz edilen bölüm miktar itibariyle kesin olduğundan temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-2 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 01/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.