15. Ceza Dairesi Esas No: 2019/418 Karar No: 2020/11148 Karar Tarihi: 05.11.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/418 Esas 2020/11148 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kendisini emniyet amiri olarak tanıtarak dolandırıcılık suçu işlemiş ve hüküm giymiştir. Sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş, ancak Yargıtay tarafından reddedilmiştir. Sanık daha önce de benzer bir suçtan dolayı mahkum olduğundan, infaz aşamasında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, sanığın eylemi basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğu ve sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK’nın 157/1, 52/2, 53, 58. maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmamıştır.
15. Ceza Dairesi 2019/418 E. , 2020/11148 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : 5237 sayılı TCK’nın 157/1, 52/2, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın suç tarihlerinde katılanı arayarak kendisini emniyet amiri olarak tanıtıp kimlik bilgilerinin örgüt tarafından kullanıldığını, bu şahısları tespit etmeleri için Yapı Kredi Bankasına ait ATM"den söyleyeceği telefon numaralarına para yüklemesini istediği, katılanın inanarak sanık tarafından kensisine söylenen numaralara para yatırdığı iddia olunan olayda; sanık savunmaları, katılan beyanları, uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın eyleminin suç tarihinde 5237 sayılı TCK"nın 158/1-L maddesinin yürürlükte bulunmaması nedeniyle, sanık lehine olan aynı sayılı TCK"nın 157/1. maddesi kapsamında basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğu ve sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir. Sanık ..."in tekerrüre esas alınan Şanlıurfa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 12/03/2013 Tarih ve 2011/621 Esas - 2013/669 karar sayılı ilamın uzlaştırma kapsamındaki dolandırıcılık suçunu oluşturduğundan 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 05/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.