Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9767 Esas 2019/10784 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9767
Karar No: 2019/10784
Karar Tarihi: 18.06.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/9767 Esas 2019/10784 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Suça sürüklenen çocuk hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz istemleri incelenirken, mala zarar verme suçundan doğrudan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığı belirtilmiş ve katılanın temyiz istemi reddedilmiştir. Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarına karşı hükümler incelenirken, suça sürüklenen çocuğun savunma hakkının kısıtlandığı ve sosyal inceleme raporu aldırılmaması nedeninin gerekçeli kararda belirtilmediği belirtilmiş ve hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Kanunlar olarak da 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi ile 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35/1. maddesi gösterilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/9767 E. , 2019/10784 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından katılanın temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1-Hüküm tarihinde... Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan tutuklu bulunan suça sürüklenen çocuğun 22/01/2016 tarihli celsede davaya katılmak istediğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; hükmün açıklandığı 03/03/2016 tarihli celsede hazır edilmeyerek yokluğunda yargılama yapılıp mahkumiyetine karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
2-Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere, 15-18 yaş aralığında bulunan suça sürüklenen çocuklar hakkında 5395 sayılı Kanunun 35/1. maddesi uyarınca sosyal inceleme yaptırılıp rapor aldırılmasının zorunlu olmadığı ancak rapor aldırılmaması halinde gerekçesinin kararda gösterilmesi gerektiği halde, suça sürüklenen çocuk hakkında sosyal inceleme raporu aldırılmama nedeninin gerekçeli kararda gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 18.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.