22. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/8448 Karar No: 2019/21809 Karar Tarihi: 28.11.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/8448 Esas 2019/21809 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı tarafın temyiz talebi reddedilmiştir. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir ve temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanması devam eden mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Mahkeme kararında belirtilen fazla çalışma alacağı, temyiz kesinlik sınırı olan 3200 TL kapsamında kalmaktadır ve davalı tarafın temyiz istemi reddedilmiştir. Kanun maddeleri: 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleri.
22. Hukuk Dairesi 2019/8448 E. , 2019/21809 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ: ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I 1-Davalı Temyizi Yönünden; Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Somut olayda, Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 19.10.2017 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan fazla çalışma alacağı bakımından hüküm altına alınan 1.925,80 TL karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine, peşin temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 2-Davacı Temyizi Yönünden;Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 28.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.