MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki devre tatil davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, 22.07.2011 tarihinde davalı şirket ile "...." imzaladığını, son iki adet bono hariç ödemelerini yaptığını ayrıca kendisinden bakım parası adı altında 480 Euro alındığını, bunun üzerine davalıya 30.09.2013 tarihinde noterden cayma ihtarnamesi gönderdiğini, sözleşmede belirtilen tatil hakkını hiç kullanmadığını ileri sürerek, davalıya yapılan 3.700 Euro ödeme karşılığı 10.175,00TL’nin faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile birlikte sözleşmeden cayılmasına bağlı olarak hükümsüz hale gelen 15.07.2013 ve 15.08.2013 vade tarihli 140’ar Euro bedelli iki adet bono nedeniyle borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davacının davasının kısmen kabulü ile 10.120,00TL nin 06.10.2013 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine, alacaklısı davalı Tatil Borsası Turizm Rek.Org.İnş. Ve Dış Tic.Ltd.Şti olan, borçlusu davacı ... (....) olan 15.07.2013 vadeli 140 Euro bedelli ve 15.08.2013 vadeli 140 Euro bedelli senetler nedeniyle davacının davalıya borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile devre tatil sözleşmesi imzaladığını ancak tatil hakkını hiç kullanmadığını ileri sürerek, sözleşmeden caydığını belirtmek suretiyle yapılan ödemelerin iadesi ile ödenmeyen bonolardan dolayı borçlu olmadığının tespitini istemiş; davalı, davacının üyeliğinden kaynaklanan 2012 yılı kullanım hakkını kiraladığını ve bu kiralama bedeli olan 800 Euro’nun davacıya imzası karşılığında nakden ödendiğini, artık davacının sözleşmeden caymasının iyiniyet kaideleri ile bağdaşmadığını savunarak, davanın reddini dilemiş; mahkeme ise, satın alınan tatil hakkının tecrübe- muayene edilmemiş olması nedeniyle cayma hakkının olduğunu benimsemiş ve davalının devre tatil hakkının davacı tarafından kiralandığı yönündeki iddiasına, 10 yıl süreli sözleşmede toplam bedelin 3500 Euro olması, yıllık bedelin ise 350 Euroya eşit olacağı dikkate alındığında devre tatil hakkını her yıl kiraya verecek olan tüketicinin 10 yılda 8000 Euro elde edeceği, 3500 Euro sözleşme bedeli düşüldüğünde 4500 Euro net kazanç sağlayacağı sonucuna ulaşılacağı, bu sonucun ticari hayatın gerçekleriyle bağdaşmayacağı değerlendirilmek suretiyle itibar edilmeyerek, davanın kısmen kabulü yönünde hüküm tesis edilmiştir. Ne var ki, dosya kapsamı incelendiğinde, davacı tarafından imza yönünden itiraza uğramamış, 03.03.2012 tarihli davalıya kiralama hakkı tanıyan belge, 07.05.2012 tarihli kiralama protokolü ve 800Euro ‘nun davacıya nakden ödendiğine ilişkin “makbuzdur” başlıklı belge olduğu görülmektedir. Hal böyle olunca, davacının, kendi imzasını taşıyan anılan belgelerle, aksi aynı nitelikte delillerle ispat olunmadığı müddetçe, bağlı olacağı değerlendirildiğinden, bu yön gözönünde bulundurulmak suretiyle varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ve eksik incelemeyle hüküm tesis edilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan davanın, davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.