MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı asıl tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R -
Davacı vekili,davalı ile... Bankası arasında akdedilen kredi kartı üyelik sözleşmesinden kaynaklanan 70.349,48 TL olan kredi kartı alacağını tahsil edemediğini belirterek alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, vermiş olduğu 12.06.2015 tarihli islah dilekçesi ile talebini 73.593,34 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı asıl, 5464 sayılı Yasa gereği görevli mahkemenin asliye hukuk mahkemesi olduğunu, banka tarafından gönderilen ihtarnameye cevap verilerek hesap özetine itiraz edildiğini,gerçek borcunun 4.000 TL civarında olduğunu, fazla bedel talep edildiğini savunarak, öncelikle görevsizlik kararı verilmesini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalının dava tarihine kadar ödemediği 3 adet kredi kartı borcu nedeni ile 115.845,23 TL borcunun bulunduğu,talep dikkate alınarak 73.593.34 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş,hüküm davacı vekili ve davalı asıl tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddine,
2-Davalı asılın temyiz itirazlarına yönelik yapılan incelemede ise, uyuşmazlık kredi kartı borcundan kaynaklanmaktadır.Mahkemece bilirkişi incelemesi yaptırılmış ise de, bilirkişi incelemesi dosya üzerinden yapılmış olup,rapor denetime açık ve hüküm kurmaya yeterli mahiyette değildir.Davalı borçlu harcama miktarlarına itirazda bulunmuştur.Mahkemece banka kayıtları getirtilmek suretiyle bilirkişiye banka kayıtları üzerinde inceleme yetkisi verilerek 5464 sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunu’nun 26. maddesi hükümlerine uygun olarak borç ve faiz hesabı yaptırılarak, dava tarihi itibariyle alacak miktarı belirlenip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış,mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bent uyarınca davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bent uyarınca hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 11/10/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.