Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Alacaklı tarafından ilama dayalı olarak yapılan takipte, borçlu ilamda hükmedilen alacağın tamamından sorumlu olmadığını, kusuru nispetinde sorumlu olduğunu, faizin de fahiş olduğunu itirazında ileri sürmüştür.
Borçlu Eskişehir 2.İcra Mahkemesi"nin 2006/116-411 sayılı dosya üzerinden faize itiraz etmiş, mahkemece faize ilişkin olarak verilen karar temyiz edilmeksizin kesinleştiği için bu karar yine şikayet konusu yapılan Eskişehir 1.İcra Mahkemesi"nin 2006/451-624 sayılı davasında kesin hüküm teşkil eder. Mahkemenin faize ilişkin ret kararı bu sebeple yerindedir. Ancak, takip konusu yapılan Eskişehir 1.Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2004/35 esas, 2005/350 karar sayılı ilamı hüküm bölümünün 1.maddesinde "davanın kabulüne, buna göre 10.000.000.000 TL manevi, 20.000.000.000 TL maddi tazminatın davalılardan müteselsilen alınıp davacıya verilmesine (ancak kusur durumuna göre manevi tazminatın 3.750.000.000 TL"sinden davalılar EÜAŞ ve Sabri Yapıcıoğlu, kalanından diğer davalılar ve 20.000.000.000 TL maddi tazminatın yine kusur durumuna göre 7.500.000.000 TL"sinden davalılar EÜAŞ ve Sabri Yapıcıoğlu, kalanından diğer davalılar müteselsilen sorumludur)" şeklinde karar verildiği görülmüştür. İlamın infaz edilecek kısmı hüküm bölümüdür. Yukarıda belirtildiği üzere hüküm bölümünde şikayetçi borçlu EÜAŞ"in manevi tazminatın 3.750.000.000 TL"sinden, maddi tazminatın ise 7.500.000.000 TL"sinden ve yargılama giderlerinin 3/8"inden sorumlu olacağı açıkça belirtildiğine göre bu borçlu hakkında ilamda hükmolunan maddi ve manevi tazminata ilişkin alacağın tamamından ve yargılama giderinin tamamından sorumlu olduğunun kabulü isabetsizdir.
Mahkemece ilamın hüküm bölümü dikkate alınarak yukarıda belirtildiği üzere alacak ve yargılama giderleri dikkate alınarak bir karar vermek gerekirken şikayetin reddi isabetsizdir.
SONUÇ  : Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 06.03.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.