Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/8423 Esas 2019/21803 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/8423
Karar No: 2019/21803
Karar Tarihi: 28.11.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/8423 Esas 2019/21803 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesi'nde görülen alacak davasıyla ilgili olarak verilen bu kararda, kesinlik sınırıyla ilgili bir konudan bahsedilmektedir. Kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi gereği, temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceği belirtilmektedir. Bu kapsamda, mahkeme, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleri uyarınca davacının temyiz isteminin reddine karar vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri açısından, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ile, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddelerine atıf yapılmıştır.

22. Hukuk Dairesi 2019/8423 E. , 2019/21803 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ: ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Somut olayda, Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 26.09.2018 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan fazla çalışma alacağı bakımından uyuşmazlık konusu miktar 2.629,16 TL olup karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ : Yukarıda yazılı sebepten, davacı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.11.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.