Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/12595 Esas 2019/1066 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/12595
Karar No: 2019/1066
Karar Tarihi: 23.01.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/12595 Esas 2019/1066 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sola dönüş yasağı olan bir yerde dönüş yapınca taksirle yaralama suçunu işlemiştir. Mahkeme sanığı mahkum etmiş, ancak hak yoksunluğuna hükmedilmesi ve tekerrür hükümlerinin dikkate alınmaması nedeniyle karar bozulmuştur. Mahkeme kararı, hak yoksunlukları ve tekerrür hükümlerinin çıkarılmasıyla düzeltildikten sonra onanmıştır. Kararda TCK'nın 89/1, 89/2-b-d, 62, 53/1 ve 58. maddeleri uygulanmıştır. 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulanamayacağı, tekerrür hükümlerinin ise kasıtlı suça ilişkin mahkumiyetlerde geçerli olacağı gibi kanun maddelerinin açıklaması verilmemiştir.

12. Ceza Dairesi 2016/12595 E. , 2019/1066 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-d, 62, 53/1, 58. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ile sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, sola dönüş yasağı bulunan yerde dönüş yapmak suretiyle kazaya neden olduğu olayda; bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması, aleyhe temyiz bulunmaması sebebiyle bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısı ile sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
2-Sanığa ait dosya kapsamında mevcut adli sicil kaydı incelendiğinde, tekerrüre esas alınan sabıkasının kasıtlı suça ilişkin olduğu, TCK"nın 58/4. maddesi uyarınca kasıtlı suça ilişkin mahkumiyetin, taksirli suç açısından tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 4. bendi ile TCK"nın 58. maddesindeki tekerrür hükümlerine ilişkin 5. bendin hükümden çıkartılması suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.