MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2-4, 53/1-2-3, 58/6 maddeleri gereğince mahkûmiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, kendisini savcı olarak tanıtıp katılanın icradan uygun fiyatlı araç satın alabilmesi için aracılık edebileceğini söyleyerek katılandan değişik zamanlarda toplam 4.671 TL para aldığı iddia edilen olayda; sanığın dolaylı ikrarı, teşhis işlemleri, uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın eyleminin suç tarihinde 5237 sayılı TCK"nın 158/1-L maddesinin yürürlükte bulunmaması nedeniyle, sanık lehine olan aynı sayılı TCK"nın 157/1 maddesi kapsamında basit dolandırıcılık suçunu oluşturduğu ve sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın tekerrüre esas alınan Mersin 5. Asliye Mahkemesinin 26/09/2007 tarih 2007/138 Esas 2007/1304 Karar sayılı ilamına konu dolandırıcılık suçunun uzlaşma kapsamında bulunması karşısında, öncelikle tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığının uyarlama yargılaması yapılmış ve tarafların uzlaşmış olmaları durumunda sanığın sabıka kaydında bulunan diğer ilamların hangisinin uygulanacağının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın katılandan farklı tarihlerde zincirleme şekilde para almış olması karşısında TCK 43. madde hükümlerinin uygulanması gerekirken uygulanmamış olması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 05/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.