Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/25131 Esas 2017/4771 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından 13.06.2013 tarihli ek karar ve asıl karar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-İlk derece mahkemelerinin kararlarını kaldırma yetkisi Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 428. maddesi ve Yargıtay kanununun 1. maddesi uyarınca münhasıran Yargıtay"a aittir. Mahkemece 13.05.2013 tarihinde tarafların boşanmalarına karar verilmiş, davacı karar kesinleşmeden 16.05.2013 tarihli dilekçe ile davasından feragat etmiş, mahkemece 13.06.2013 tarihli ek karar ile davanın feragat nedeniyle reddine karar verilmiştir. Mahkemenin feragat dilekçesi verilmesi üzerine kendi kararını kendisinin kaldırması isabetsiz olup, bu sebeple mahkemenin 13.06.2013 tarihli ek kararının bozularak kaldırılmasına karar verilmesi gerekmiştir.
2-İşin esasının incelenmesine gelince;
Davacının, karar kesinleşmeden önce verdiği 16.05.2013 tarihli dilekçe ile davasından feragat ettiği anlaşılmaktadır. Bu husus gözetilerek bir karar verilmek üzere hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple mahkemenin 16.05.2013 tarihli ek kararının KALDIRILMASINA, temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 26.04.2017(Çrş.)