Danıştay 4. Daire 2019/695 Esas 2022/3016 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/695
Karar No : 2022/3016

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Elektrik Bilgi ve Turizm Ticaret Sanayi Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği yönünde tanzim edilen vergi tekniği raporu üzerine takdir komisyonunca takdir edilen matrah üzerinden davacı adına 2011,2012,2013 yıllarına ilişkin olarak re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı kurumlar vergileri ve kurum geçici vergilerinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; davacı hakkında düzenlenen vergi tekniği raporundaki tespitlerin değerlendirilmesinden, davacının bilinen adresinde faal olan, 2 adet deposu bulunan ve gerek iş yeri adresinde gerekse depo olarak kullandığı alanlarda faaliyet konusu ile ilgili ciddi tutarlarda stok malzemesi barındıran, düzenli olarak vergi beyannamelerini veren, 2010 ila 2015 yılları arasında her yıl için sayıları 4 ila 6 arasında değişen sayıda işçi çalıştıran, alış ve satış yaptığı firmalar nezdinde yapılan karşıt incelemelerde, hakkında herhangi bir olumsuzluğa rastlanmayan, tam tersine anılan firma yetkilileri tarafından, uzun yıllardır çalışılan, düzgün ve sorunsuz bir şirket olarak tanımlanan davacı şirketi, salt Ba-Bs analizlerindeki uyumsuzluklar ve çelişkilerden yola çıkılarak, sahte belge düzenlemek ve ticaretini yapmak amacıyla kurulan bir şirket olarak tanımlamak iktisadi, ticari ve teknik icaplara aykırı olduğu, bu itibarla, salt Ba-Bs analizlerindeki uyumsuzluklar ve çelişkilerden yola çıkılarak sahte belge düzenlediği gerekçesiyle hakkında tanzim edilen vergi tekniği raporuna istinaden davacı adına takdir komisyonu kararına dayanılarak tarh edilen vergi ziyaı cezalı kurumlar ve kurum geçici vergilerinde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davalı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı hakkında düzenlenen Vergi Tekniği Raporuyla davacının ilgili dönemde komisyon karşılığı sahte fatura ticaret yaptığı hususunun ortaya konulduğu, yapılan iş ve işlemlerin yerinde olduğu, kabule ilişkin kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 28/04/2022 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.


(X) KARŞI OY:
Davacı adına, gerçek bir emtia teslimi veya hizmet ifasına dayanmaksızın komisyon karşılığı fatura düzenleyerek elde ettiği geliri kayıt ve beyan dışı bıraktığı yolundaki saptamaları içeren vergi tekniği raporunun esas alındığı takdir komisyonu kararı uyarınca 2011, 2012, 2013 yıllarına ilişkin olarak re'sen salınan vergi ziyaı cezalı kurumlar vergileri ve kurum geçici vergilerinin kaldırılması istemiyle açılan davayı kabul eden Mahkeme kararına yönelik istinaf başvurusunu reddeden Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesi kararı davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 3. maddesinin (B) fıkrasında, vergilendirmede, vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olduğu, gerçek mahiyetin, yemin hariç her türlü delille ispatlanabileceği, iktisadi, ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia edene ait olduğu düzenlenmiş; 30. maddesinde; resen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir komisyonları tarafından takdir edilen veya vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlarca düzenlenmiş vergi inceleme raporlarında belirtilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlanmış; aynı Kanun'un 134. maddesinde ise, vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunun araştırılması, saptanması ve sağlanması olduğu kurala bağlanmış; 341/1.maddesinde, vergi ziyaının, mükelleflerin veya sorumluların vergilendirme ile ilgili ödevlerini zamanında yerine getirmemesi veya eksik yerine getirmesi yüzünden verginin zamanında tahakkuk ettirilmemesi veya eksik tahakkuk ettirilmesi olduğu; 344/2. maddesinde; vergi ziyaı suçu işleyenlere, ziya uğrattıkları verginin bir katı tutarında vergi ziyaı cezası kesileceği; 3. fıkrasında ise, vergi ziyaına 359. maddede yazılı fiillerle sebebiyet verilmesi halinde, bu cezanın üç kat olarak uygulanacağı ifadesine yer verilmiştir.
Bakılmakta olan davada, davacı şirket adına düzenlenen vergi tekniği raporunda, mükellefin işyeri koşullarının ve kapasitesinin belirtilen yüksek cirolarla uyumlu ve yeterli olmaması, çok yüksek tutarlardaki satışlara karşılık gelen tutarların ticari ve teknik icaplara uygun olmayacak şekilde banka hesaplarına yansımaması, alımların büyük bölümünün hakkında sahte belge düzenlemekten ötürü vergi tekniği raporu düzenlenmiş olanlardan veya özel esaslara alınmış mükelleflerden olması, Ba ve Bs bildirimlerinin çok belirgin uyumsuz olduğu, alış beyanlarının çok üstünde satış görüldüğü, bu farkın kârlılık oranıyla açıklanamayacak derecede yüksek olduğu, stokları incelendiğinde bu uyumsuzluğu açıklayabilecek stok miktarının da bulunmadığının görüldüğü, cüz'i ödemeler dışında 8.999.721,46.- TL ödenmemiş vergi borcunun ve ayrıca SGK prim borcunun bulunması şeklindeki tespitler dikkate alındığında, davacı tarafından düzenlenen faturaların gerçek bir emtia teslimine veya hizmet ifasına dayalı olmadığı sonucuna varılmıştır. Aksi yöndeki Vergi Dava Dairesi kararında hukuki isabet görülmemiştir.
Bu durumda, takdir komisyonunca davacı şirket hakkında düzenlenen söz konusu vergi tekniği raporuna dayanılarak matrah takdir edildiği anlaşıldığından, matrahın bulunuş biçimi bakımından bir değerlendirme yapılarak yeniden karar verilmek üzere kararın bozulması gerektiği görüşüyle Daire kararına katılmıyorum.